Dikkat!! Çokça Dram içerir !!!
Normal koşullarda belki hiç tarzım olmayan bu kitabı okuma grubumuz sayesinde elime alıp merakla okudum. Saygıdeğer 
Ercan Kesal a beni doğduğum yıllarda acı yaşanan gerçeklerle tanıştırdığı için gerçekten minnettarım Az çok bildiğimiz fakat gözümüzü kulağımızı kapattığımız ülkemizin gerçek kesitlerini kendi yaşadığı tecrübelerle kısa ve vurucu hikayelerle bizlerle paylaşıyor Ercan Kesal ve size, kendinize şu soruyu sormaya yöneltiyor ; GERÇEKTEN YAŞADIĞIM HAYATIN KIYMETİNİ BİLİYOR MUYUM ?! Hikayelerin belki her biri ölümle ve dramla çevrili iken bir yandan umutsuzluğa kapılıyorsunuz ,üzülüyor ,ağlıyorsunuz ama bir yandan da geçirdiğimiz zor zamanlardan sonra ne kadar şanslı olduğunuzu düşünüyorsunuz. İnsan olmanın, dürüstlüğün, aile bağlarının ne denli kıymetli olduğunu anlatan ve en önemlisi de ölümün hayatımızdaki yerinin altını defalarca çizen hikayeleri ile herkese okumasını tavsiye edebileceğim bir eser ….
İnsan en çok kendini aldatıyor ve en çok kendini aldattığına üzülüyor
Küçük Prens Kitabından...
"Ama ondaki güzellikten kendime bir sevinç payı çıkaramadım. Oysa beni öylesine öfkelendiren şu pençe olayını sevecenlikle karşılamam gerekirdi."
Sonra şunları ekledi:
"Zaten ben hiçbir şeyin gerçeğine varamadım şimdiye kadar. İşte ne güzel koku ve ışık saçıyordu bana. Onu yüzüstü bırakmam yakışık alır mıydı?"
Devam etti:
"Çiçekler öyle değişkendir ki! Ama ben çiçeğimi gereğince sevmek için çok küçüktüm o sıralar."
Ben bunları okurken kendimi buluyorum bu satırlarda. İnsan üzülüyor.
Daha önce iki sefer Küçük Prens'i okumuştum. Hiç böyle etkilenmemiştim.
Demek ki hakikaten de gerçeğin mayası gözle görülmezmiş. İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman doğruyu görebilirmiş.
Hayat devam ediyor, iyi insanlar üzülüyor, uyanıklar köşeyi dönüyor. Temiz kalpliler saflıkla suçlanıyor. Güneş doğuyor, sabah oluyor, akşam oluyor, rüzgar esiyor, bir gün geliyor insan ölüyor. Evet işte bu dehşetli bir hakikattir...
Babamın Aşamadığı Kalın Demirleri
Sabah kalktığımda bütün bedenimde derin bir uyuşukluk hissediyor, büsbütün tüm benliğimi saran bir acıyla baş etmeye çalışıyordum sanki. Öyle ki yataktan kalkmak ve kalkmamak arasında düşünürken içeriye birdenbire babam geldi.
"Hadi uykucu uyan, gün doğdu. Bugün doktorun seni ziyarete gelecek" diyerek benimle şakalaştı. Ardından daha o
"Hayatınla ilgili doğru olduğunu düşündüğün bir karar verdikten sonra üzülüyor olmam yanlış yaptığını değil alışkın olduğun kalıptan çıktığını gösterir. İnsan doğru olsa bile kendi kalıplarının dışına çıktığı zaman ayrılık acısı yaşıyabilir."
Sayfa 170Kitabı okudu
Kırgınlıklar....
İnsan sevmediğinden söylemez öyle kırıcı, öyle çirkin sözler...
İnsan bazen aklını kaybeder, olmadığı biri gibi davranır, olmadığı biri gibi konuşur...
Sebebi her neyse sonunda deli gibi pişman olur.
Çünkü gerçekten öyle düşünmediğini en iyi o bilir.... Bu sebeple üzüntüsü daha da çok artar.
Ayrıca kalbini kırdığı harikulade sevdiği insanı çok üzmüştür, çok kızdırmıştır. İnsan böyle bir durumda hem kendisine üzülür hem de sevdiğine üzülür.
Sevdiğin orada üzgün, dargın.... öyle kötü hissederken sen nasıl mutlu olabilirsin ki? Olamazsın elbette.
Hem yaptığın yanlışın büyüklüğüne yaşadığın pişmanlık..... hem de sevdiğine yaşattığın üzüntüye senin de çok üzülüyor olup harap olman.....
Üzülüyor, seviniyor, umutsuzlanıyordu.
Sayfa 108 - Yapı Kredi Yayınları
