Üzüntü
"Üzüntüye kapılmış kişi aslında davacı rolündedir, çevresine cephe almış bir tutumu sergiler. Her ne kadar üzüntünün insan yaşamında doğal bir yeri varsa da aşırısı çevre için düşmanca ve zararlı ögeleri içerir." diyor İnsanı Tanıma Sanatı 'nda Alfred Adler üzüntülü insanlar için. 
İnsanı Tanıma Sanatı 
Alfred Adler
Homeros insan ve insanlığı ilgilendiren her şeyi anlatıyor. Peki, insan ve insanlığı ilgilendiren şeyler ne? Homeros'un yapıtlarına bağlı kalarak kısaca şunları söyleyeyim, doğum (insanın, tabiatin, canlıların), gelenekler ve birey, bireyin içinde doğup büyüdüğü ev ve çevre, sosyal ilişkiler, bireyin dalgalı, çokyanlı iç dünyası, arzu ve merak, öğrenmek ve bilmek tutkusu, başarılı ve üstün olmak güdüsü, çatışma ve çelişki, rekabet, haset, kin kıskançlık, kötülük, igrençlik, felaket, korku, nefret, kin, iyilik ve güzellik, iyilik ve güzelliğe duyulan sevgi, sevgi ve şiddet, hasret ve hüzün ve sonuçta ölüm. Doğum ve ölüm: Yani bir karanlıktan çıkıp yeniden başka bir karanlığa dönmek.
Garip varlıklarız, özgürce takılıyor gibi görünüyoruz ama zincirlerimizle birlikte -çalışma, gelenek görenekler, kurumlar, çevre- tek kelimeyle koşullarla, yürümeye çalışıyoruz ve tüm bu rabıtalar karşısında en güçlümüz bile beyhude bir savaş veriyor
Yalnızca insan evrenin düzenini bozar.
Sayfa 23Kitabı okudu
Yaratacak bir şeyi olan, yalnızdır. Fakat yalnızlık ille de acı çekmek anlamına gelecek diye bir şey yok. İnsanların yakınlığı ve sosyal çevre bana gerçek yalnızlıktan daha fazla acı verdi. Insan bir süre yalnızlığı ceza gibi algılıyor; yetişkinler yan odada sohbet edip eğlenirken karanlık odada tek başına bırakılan bir çocuk gibi. Fakat günün birinde sen de yetişkin oluyorsun ve yalnızlığın, hakiki, bilinçli tek başınalığın bir ceza, yaralı, hastalıklı bir kendini çekme, bir münzevilik değil, tek onurlu durum olduğunu fark ediyorsun. İşte o zaman artık yalnızlığa katlanmak da o kadar zor olmuyor. Daha temiz havada yaşamak gibi bir şey.
Sayfa 129Kitabı okudu
Sektör sattıran algoritmayı keşfetti: Kitap değil, kitap simülasyonu
2000’lerin başında çok satan bir kitap söz konusu edildiğinde iyi edebiyat olup olmadığı konuşuluyordu; şimdinin çok satanlarının edebiyat olup olmadığını tartışıyoruz… Ama sonuçta bu kitapların da çokça seveni, okuyanı var… Bunu gözardı edebilir miyiz, “edebiyat değil” diyerek geçebilir miyiz?
Niye böyle oldu? Ve yeni tür yazın ve bu ekonomik
Kaderin ve işledikleri günahlarla yaptıkları hataların sonucunda malum duruma düşmüş insanlar, ne kadar yanlış olursa olsun, kendilerine öyle bir yaşam görüşü oluştururlar ki, içinde bulundukları durum onlara iyi ve saygın bir durum olarak görünür. Bu görüşü desteklemek için de yaşamla ve bu yaşam içindeki yerleriyle ilgili oluşturdukları anlayışın kabul gördüğü bir insan çevresinde bulunurlar içgüdüsel olarak. İş, becerikliğiyle övünen hırsızlara, ahlaksızlığıyla övünen fahişelere, acımasızlığıyla övünen katillere gelince şaşırıp kalırız. Ama bu şaşkınlığımızın nedeni sadece bu insanların çevresinin, ortamının sınırlı bir çevre ve ortam olması ve asıl önemlisi de bizim bu çevrenin dışında bulunmamızdır.
Sayfa 217Kitabı okudu
