Bu ülkenin bütün ırklarını, tek ırk, tek kalp, tek insan hâline getiren İslâmiyet olmuş. Biyolojik değil, moral bir vahdet. Ne kanla ilgisi var, ne kafatasıyla. Yani vahdetlerin en büyüğü, en mukaddesi. Aynı şeylere inanmak.Aynı şeyleri sevmek. Aynı şeyler için yaşamak. Lazı, Kürdü,Arnavudu düğüne koşar gibi ölüme koşturan bir inanç bu. 600 yıl aynı potada erimek ve kainata meydan okumak,zaferden zafere koşmak,beraber ağlayıp, beraber gülmek.Sonra çözülüş,çürüyüş ve kokuş. Ve bir mezarlık haline gelen memleket.Tarihin dışına çıkan Anadolu.Tarihin ve hayatın. Ve Avrupa kapitalizminin uyuz köpeği intelejansiya.. Bu çöküşte kıyametlerin ihtişamı yok, şiirsiz, şikâyetsiz, bir frengi şankrının kemirdiği bedbaht uzviyetlerin çirkinliği var. Ve intelejansiya, efendilerinin fırlattığı kemikleri yalamakla meşgul.Havlamasını bile unutmuş. Dişsiz,kuyruksuz.İnsan inançlarını kaybedince çomarlaşıyor. Dinsizlik irticaların en affedilmezi.En yiğit orduyu en miskin sürü haline getiren veba..
"Ayrılıkta Birlik: Renklerin, Dillerin ve Irkların Hikmeti Üzerine"
İnsanlık tarih boyunca farklara ya düşman oldu ya da hayran. Oysa her fark, İlahi bir hikmetin dışa vurumudur.
“Dünyada iki insan ırkı oldugu sonucuna varabiliriz. Sadece iki: Düzgün insanların oluşturduğu "ırk" ve ahlaksızların "Irkı.” ikisi de her yerdeydi, toplumdaki tüm gruplara sızmış haldelerdi. Hiçbir grup tamamen düzgün ya da tamamen ahlaksız insanlardan oluşmuyordu.”
