Bizim kuşağımızın insanları, haksızlık karşısında irkilince, "Bu da geçer yahu!" diyorlardı onlara. Böylece işin kolayına kaçan ve dünyaya küsen bir huy insandan insana yayıldı.
Kitap
Sipariş verildi, önce hangisinden başlasam?
Üçleme
Her Kadın Gibi
Felsefe Konuşmaları - Hasan Ali Yücel Klasikleri
İnsandan Kaçan - Hasan Ali Yücel Klasikleri
Üç Ölüm - Hasan Ali Yücel Klasikleri
Medea - Hasan Ali Yücel Klasikleri
Kule
Profesör - Hasan Ali Yücel Klasikleri
Baştan Çıkarıcının Günlüğü - Hasan Ali Yücel Klasikleri
Kreutzer Sonat -
Kimi zaman içime öyle şeyler doğuyor ki birden,
İnsanlardan kaçıp çöle düşmek istiyorum ben.
Sayfa 6
Nasıl oluyor da, hem tiksiniyorsunuz insanlardan,
Hem onlardan katlanıyorsunuz bir güzele
Demek çok sevince kalkıyor eksiklik ortadan,
Ya görmüyorsunuz ya da hoş görüyorsunuz?
Sayfa 10
Aklım her gün böyle söylüyor;
Ama akıl değil ki sevgiyi düzenleyen.
Sayfa 11
Çoğu zaman yasalara gelmez sevgi,
Sevenler kimi seçmişlerse onu överler hep.
Hiç toz kondurmazlar sevdiklerine,
Bir kez tutulmayagör, tatlıdır her şey;
Olgunluk sayılır eksiklikler,
Güzel adlar bile yakıştırılır onlara.
Sayfa 33
Başkalarını kötülemeden önce insan,
Kendi gözündeki merteği görmeli;
Başkalarını paylamak isterken de
Kendi örnek yaşamının ağırlığını koymalı.
Sayfa 44
Kötülük, çok sevilen birinden gelince,
İnsan çok şey kurar ama gerçekleştirmez.
Ayrılmak için güçlü bir neden bulmak boştur,
Suçlu sevgili çok geçmeden suçsuzdur yine;
İstenen kötülük de kolayca dağılır gider.
Sayfa 56
Gönül kimi severse güzel odur.
Sayfa 57
Yalnızca kuşkucuysanız, o halde hiçbir yeni görüşle tanışamazsınız. Hiçbir şey öğrenemezsiniz. Dünyada saçmalığın almış yürümüş olduğundan emin, huysuz, insandan kaçan yabani biri olur çıkarsınız.
Ona «toplumdışı», insandan kaçan biri gözüyle bakarsın, çünkü büyük adam, senin bomboş, gevezeliklerle dolu «parti »lerine gitmektense çalışma odasına kapanıp düşünceleriyle baş-başa kalmayı, ya da deney odasına kapanıp çalışmayı yeğlemiştir. Parasını senin gibi hisse senedine yatırmayıp bilimsel araştırmalarına harcadığı için deli dersin ona. Sen, o karanlık ve dipsiz yozlaşmışlığın içinde, Küçük Adam, yalın, dolaysız bir insanı, «normalliğin» bir basamak aşağısında bulunan kendinle, "homo nor-malis"le kıyaslayarak «anormal» sayıyorsun. Onu kendi beş para etmez terazine koyuyorsun, senin normallik ölçülerine uymadığını görüyorsun. Sana karşı büyük bir sevgi besleyen, sana yardım etmeye hazır olan büyük adamı toplumsal yaşamdan çıkaranın kendin olduğunu göremiyorsun Küçük Adam. İster bir han odasında, ister sarayda olsun yaşadığı hayatı çekilmez kılan sensin.
Bugüne dek arkadaşımsınız dedim;
Ama biraz önce ortaya çıktı foyanız,
Kesin söylüyorum, arkadaşınız değilim artık,
Kötü yüreklerde yerim olsun istemiyorum artık.
Sayfa 2Kitabı okudu
İnsan açık yürekli, sözünün eri olsun istiyorum,
Gönlünden kopmayan tek sözü olmasın istiyorum.
Sayfa 2Kitabı okudu