Güçler yetmiyorsa dahi en azından cesaret övülecektir.
Sayfa 60
Giovanni Pico della Mirandola'ya göre, insanı özel kılan şey tam da bu kendine has bir yeri olmayışıdır. İnsanın Değeri Üzerine Söylev (De hominis dignitate oratio, 1486) isimli eserinde, evrenin yaratıcısı Yüce Mimar, eserini tamamladığında onun güzelliğine kafa yoracak, onu merakla keşfetmek isteyecek ve ona âşık olacak bir insan yaratmak ister. Fakat yaratmayı düşündüğü bu insan nesline model olacak bir örnek yoktur elinde. Her şey çoktan tamamlanmıştır ve mevcut hâliyle kusursuzdur zaten. Bu mükemmel evren kurulurken insana uygun ve doğal bir yer açılmamıştır. Başlangıçta sadece insanın yerine getirebileceği müstakil bir işlev yoktur. Bu yüzden insan başlangıçta doğası belirsiz bir varlık olarak ortaya çıkmıştır, dünyanın merkezine sonradan oturtulmuştur.
Ey Tanrı babanın aşılmaz cömertliği
Ey insanın harika, aşılmaz mutluluğu!(2) Ona dilediği, istediği(3) şey olması verilir. Hayvanlar her zaman sahip olacaklarını, doğdukları andan başlayarak, Luvias’ın dediği gibi “daha analarının döl
Ey Adam!
Biz sana ne hazır bir yüz ne de özgün,
doğuştan gelen bir özellik verdik, ta ki kendi yerini, biçimini, yeteneklerini kendin seçesin, onları kendi yargın, kendi kararın ile edinebilesin. Bütün öteki yaratıkların doğası bizim koyduğumuz yasalarla belirlenip
sınırlanmıştır. Oysa senin önünde böyle sınırlamalar yok, kendi yüzünün çizgilerini sana koruma görevini verdiğimiz özgür isteğinle çizebilirsin. Seni dünyanın tam ortasına koyduk, baktığın yerden dünyadaki her şeyi daha kolay görebilesin diye. Seni ne yersel ne göksel, ne ölümlü ne ölümsüz (16) olarak yarattık; özgür, olağanclışı(17) bir yontucu gibi kendini,
kendi seçiminle biçimleyebilesin diye. Aşağıya, yaşamın kaba biçimlerine inmek de tanrısal yaşam sürenlerin düzenine çıkmak da senin elinde.”
