Hayat bazen acımasızca gele bilir.Dost bildiklerin sen arkanı dönerken onlara,sırtını sıvazladığını sandığın anda,sırtından vura bilir...Ve insanlar hiç bir zaman anlamaz,dost anlayışı vardır. Gerçekteyse dost dediğin yalnızca sana ihtiyaç duyduğu an yanında olan, sen sorularda kayb olduğun anda ise ortadan kayb olan kişidir... Kimse dost değildir.Çünki kimse seni istediğin gibi anlayamaz, buna gerek duymaz belkide.Kimse senin verdiğin değerin aynısını sana iade etmez...Sen 50 q güven verirsin o 20 q,sen 30 q sevgi katarsın o 10 q ....Hayat böyledir işte.Dedim ya bazen hayat çok acımasızdır...
Seni çok ama çok iyi anlıyorum. Şu an sakın bir kitap ile konuştuğunu düşünme, ben senin iç sesinim. Okuduğun her satırda kendini göreceksin. Hadi sıcacık bir kahve al ve gel bana... Şu genç yaşına rağmen, fazlasıyla ağır şeyler yaşadığını düşünüyorsun. Ve hatta bu kadarı fazla diye sitem ettiğin anlar da oluyor. Bazen taşıyamayacağın bir yükün
Gecenin payına düşen...
***
Hikâyesi olan şarkılar ne güzel, hikâyesi olan insanlar gibi...
youtu.be/AXhTWjUy3lg (Dk 1:05'ten sonra başlıyor şarkı)
***
Renaud Séchan, sıradan bir Fransız sanatçı değildir. Onu Fransa’da meşhur eden şarkılarında, banliyö argosunu kullanarak, mizahlı bir biçimle sıradan insanların, sıradan hayatını anlatmasıdır.
Yıl 1980,
Hayatta kimseye değerinden fazla değer vermeyin Çünkü hayat acımasızdır, insanlar ikiyüzlü...