Hayat bazen acımasızca gele bilir.Dost bildiklerin sen arkanı dönerken onlara,sırtını sıvazladığını sandığın anda,sırtından vura bilir...Ve insanlar hiç bir zaman anlamaz,dost anlayışı vardır. Gerçekteyse dost dediğin yalnızca sana ihtiyaç duyduğu an yanında olan, sen sorularda kayb olduğun anda ise ortadan kayb olan kişidir... Kimse dost değildir.Çünki kimse seni istediğin gibi anlayamaz, buna gerek duymaz belkide.Kimse senin verdiğin değerin aynısını sana iade etmez...Sen 50 q güven verirsin o 20 q,sen 30 q sevgi katarsın o 10 q ....Hayat böyledir işte.Dedim ya bazen hayat çok acımasızdır...
"Her gün yeni bir macera gibi başlar ama yaşanan her şey çoğunlukla tekdüzedir ve hemen hepsi hayal kırıklığı ile biter. Bazen gün boyunca yeni insanlar tanırsınız, onlarla ve yarattıkları şeylerle zaman geçirirsiniz, farklı yerlere gidersiniz ve her an bir şeyler olacakmış gibi gelir ama günün sonunda, ta uykunuzun geldiği o istemsiz âna kadar hiçbir şey olmaz. Hayat bir film, kitap ya da tiyatro oyunu değildir çünkü. Çok daha ışıltısız, çok daha plânsız ve çok daha acımasızdır. Ondan yine de keyif alırız çünkü bir şeylerin olacağına dair umudumuz vardır."
“Yazarlık onuru acımasızdır, saygısızlığı kolay kolay unutmaz, bağışlamaz.”
(“Bütün Öyküler 3 / Anton Çehov” s.221 ‘İyi İnsanlar’)
İnsanlar dövüşmekten , kavga izlemekten zevk alırlar . Ruhları acımasızdır .
Sayfa 41
Antik Çin ayinlerinde içi saman dolu köpekler tanrılara adak adamak için kullanılırdı. Ayin sırasında bunlara büyük saygı gösterilirdi. Ayin sona erip de artık onlara gerek kalmayınca ayaklar altında çiğnenir ve bir kenara atılırlardı. "Gökyüzü ve yeryüzü acımasızdır, bütün yaratıkları saman köpekler gibi görür." Eğer insanlar yeryüzünün dengesini bozarlarsa, ayaklar altına alınıp bir kenara atılacaklardır. Gaia kuramını eleştirenler ona bilimsel olmadığı için karşı çıktıklarını söylerler. Aslında ondan korkar ve nefret ederler, bu ne de olsa insanların asla saman köpeklerden öte bir şey olamayacakları anlamına gelir.
Sayfa 40
Romandaki aşk acısı çeken Amerikalı genç kızın: "Trenler acımasızdır, öyle değil mi, Bay Poirot? İnsanlar cinayete kurban gider ve öldürülürler ama onlar yine de yollarına devam ederler." sözlerini Poirot sempatik bir şekilde sevgiyle yanıtlıyordu: "Trenlere güvenin, matmazel, çünkü onları süren aslında Yüce Tanrı'dır." Her ne kadar Agatha Tanrı ile ilişkisini yeniden değerlendiremeyecek
kadar kendi kişisel sorunlarıyla sarsılmış olsa da, kendisini geçmişin değil geleceğin önemli olduğu konusunda ikna etmeye çalıştığı ortadaydı.
Sayfa 107Kitabı okudu
"Kendi isteklerine karşı son derece acımasızdır insanlar!"
Sayfa 235Kitabı okudu
Hayatta kimseye değerinden fazla değer verme. Çünkü hayat acımasızdır, insanlar ikiyüzlü.