Göçmen kuşlar bile ne vakit göçeceklerini unuttular sanki. Sanki rüzgâr esmeyi, yağmur yağmayı unuttu. Demeye dilim varmıyor ama, insanlar da birbirlerini unuttular.
Sayfa 45
Söylenenlerin doğru olmadıgını düşünüyorum. Hepsi yanlış ve hepsi çirkin şeyler. Öncelikle ben gavurun kızı değilim. Benim babamım kim olduğu belli. Aynı dinden olmadığımız insanlara kötü yakıştırmalar yapmak, farklı dine inandıkları için hor görmek de ahlaksızca. İnsanlar saygı göstermeyi ne zaman unuttu?
Ne güzel özetlemişsin beni, nokta atışı.. sahte, yapay, çakma yürekler
Duracağı katı unuttu asansörüm, iki katın arasında sıkışan Hakan Günday'ın aksine, benim kurtuluşa açılacak kapım asansör boşluğunun zeminiydi. Her katta farklı bir aşkın entrikası dönerken yüzleşmekten korkmak değildi bu, yüzleşecek bir yürek bulamamamdandı.
Sayfa 43
"Gülünü bu denli önemli kılan şey, onun için harcadığın zamandır. İnsanlar bu gerçeği unuttu."
Modern İnsan..
Modern insan maddeyi her şeyden üstün saydı ve maneviyatı ekonomiye feda etti. Zindeliğe, kuvvete ve sevince, rahatlığa tercih etti. Atalarının toprağını terk etti. Mütevazı arkadaşları olan hayvanları unuttu. Ruhsuz bir makine kavmi arasında yaşamaya başladı, Güneş'in altında dalgalanan buğday başaklarını, ormanın derin sessizliğini, gecenin sükûnetini, bitkilerin, ağaçların ve suların ahenkli güzelliğini hafızasından sil- di. Hendesi birtakım çizgilerden ibaret kaskatı sitelere kapandı. Fabrikaların yeknesak işi yüzünden asıl şahsiyetini kaybetti. Farkında olmadan bütün hayat kanunlarına karşı geldi. İşte o zamandır ki realiteden tamamen uzaklaştı.
Sayfa 46Kitabı okudu
"İnsanlar nereye gittiklerini biliyor mu acaba? Nereden gelip nereye gittiklerini. Duran çocuk; şunu bil ki, işte bu yollar, bu arabalar, bu sel olmuş akan sarı kırmızı ışıklar arasında ademoğlu bu sorunun cevabını unuttu. Hatırlamak da istemiyor. Hatırlamak isteyenleri tersliyor, saf dışı bırakıyor..."
