Uzun lafın kısası; hayatımda en büyük darbeleri en çok güvendiklerimden yedikten ve buna doyduktan sonra insanlara karşı beklenti içine girmiyorum. İnsanlara alışmıyorum. Çünkü kime alışsam hep acı çekiyorum. Kanıyorum, parçalanıyorum ve toparlanamıyorum. Sizde insanlara alışmayın.