Kitapla daha doğrusu yazarla tanışmam Bungou Stray Dogs isimli anime sayesinde oldu.Yazarın en tanınmış eseri olan İnsanlığımı yitirirken yarı otobiyografi şekilde nitelendirebileceğimiz yazarın hayatından kesitler ve duygu düşünceleriyle karşımıza çıkıyor. "Hayata dikiş tutturamamış" kavramıyla tanıştırdı beni Dazai. Yaşamak sanki onun için uygun bir şey değilmiş gibi tekrar tekrar hayatına son verme gayretiyle çabalıyor,beyni bununla haşır neşir iken bir yandan da maskeler altında sakladığı kişiliğinin ve yalnızlığının buhranlı ve bir o kadar karmaşık fikirleriyle zor bir süreç içinde yıpranıyor.Kitabı okudukça Dazai'nin yalnızlığıyla yalnız kalıp bazen onun depresifliğinin üzerime sindiğini hissettirdi bana. Sanki ellerimin arasından kayıp yalnızlığına mahkum oluşunu uzaktan izliyormuşcasına bir hüzne kapıldım okurken. Animeden kaynaklı yazara ayrı bir ilgi duyduğum için midir bilemiyorum ama hayata bakışıma,sahip olduğum değerlere ve yaşamaya farklı bir pencereden bakmamı sağladı.
İnsanlığımı Yitirirken
Hayatımda ilk kez bir Japon edebiyatı
