kronoloji/insanlık tarihindeki bazı önemli olaylar
MÖ Beş Milyon: Bilinen en eski insan benzeri maymun cinsi olan Australopithe- cus Afrika'da ortaya çıktı.
MÖ İki Milyon: Homo habilis ve dişisi ellerini kullanarak yonttukları taşlarla aletler yapıyordu ve hâlâ Afrika'dan çıkmamışlardı.
MÖ 1,5 Milyon: Meşaleyi homo erectus ve femina erecta devraldı. Gerçekten de ateşi keşfeden ilk
Sayfa 179 - selKitabı okuyor
İnsanlık ölmedi ama bi yerlerde sıkıştı kaldı...
"İnsanlık öldü mü?" dedim.
"Yok," dedi, "ölmedi, ölmedi ama, bir şeyler oldu, başka bir yerlerde sıkıştı kaldı herhalde?"
"Nerede kaldı acaba?"
Mahmudun yüzü bir sevinç ışığında şakıdı.
İnsanlık belki Mahmudun bu ağız dolusu gülüşünde, bu yürek dolusu sevincindedir, kim bilir, belki ...
Batıl itikaflar zayıf kafaların dinidir. Bu Asır Allah'ı unutup paraya tapan insanların çağı. İnanç kaybolup Şeref öldü mü artık insanlık iflas etti demektir...
"Hududullah"ı çiğneyen insan aklıyla, girişimci ruhu ve keşifleriyle, tekniği teknolojiye dönüştürüp endüstriyel üretimi başlatınca "Yeryüzünün hakimi benim" diye efelendi.
Banka mabed para mabud, fabrika bacaları ile gökdelenler bu yeni dinin göklere yükselen bayrağı oldu. Çarkıfelek dönüyor yatırım-üretim-tüketim zinciri tüm insanlığı aynı anda hem zorba hem esir kılıyordu.
Ama nasıl olur?
Oldu işte.
Tüm insanlık ilerleme - kalkınma - zenginlik - refah ve konfor istiyor. Ama önceki yazılarda söyledik dünya gelirinin %90'ına nüfusun %10'u el koyuyor. Buna rağmen her ülke gelişme peşinde.
Sayfa 103Kitabı okuyor
“Kendinizi bu akışa bırakın albayım. Zaten kaç kişi kaldık şurada: Bakın insanlık da öldü.
…
Siz bilmezsiniz albayım: İnsanlık tek başıma kollarımda can verdi. Yanında kimseler yoktu.”
İletişim yayınlarıKitabı okuyor
"İnsanlık öldü mü? " dedi.
"İnsanlık para etmiyor," diye cevap verdi.
İnsanlık öldü mü dedim. Yok dedi ölmedi, ölmedi Ama bir şeyler oldu, başka bir yerlerde sıkıştı kaldı heralde?
Sayfa 39Kitabı okuyor
Elime bir kalem tutuşturmuşlar, kalemin derdini arayan bir gönül vermişler. Ne zaman gönle konuş desem, ne dili ne aklı cümle cihan ve içindeki her toprak tanesi lâl oluyor. Gönlün kapıları birer birer açılmak için koşuyorlar. Türlü namelerle bezenmesine rağmen çıt çıkmayan sessizliği, dünya denen yalan bölmeden.
Sonra gönül derdi aramayı sevince el de kaleme bağlandı kaldı. Hani irade neredeydi de ben ömrün neresinden tuttumsa yanlış oldu dedim. Belli ki gönle tabii olmak da onun işi imiş. Velhasıl yanlış olmadı. İnsanlık namına son kalan kırıntıların yok olduğunu gördükçe gönlün kapıları yüzüme çarpılıp da imkansız olmasınlar bana tozlu duvarlar arasında istedim. Neyleyim ki elime kalem tutuşturup kalemin derdine deva diye dert alan bir gönül vermişler bana. Söyle güle nağmeler dizen bülbül neyleyim...
~Kalemimden~🌹
İnsanlar her şeye, her şeye başkaldırmalı, diyordu. İnsanlar böyle uyudukça, insanlar böyle zulüm altında inlemeyi kabul ettikçe insanlığın bir sinekten ne farkı olur, insanlar, eğer en küçük bir haksızlığa, bir zulme başkaldırmayı akıl etmezlerse, insanlık bundan böyle daha da beter hale düşecektir. Allah, başkaldır ya kulum, demiş ve insan onun
Sayfa 348Kitabı okuyor
Bir diğer barış gönüllüsü Tom Hurndall. Rachel'den (tanımayan yoktur artık diye düşünüyorum) bir ay sonra bu kez bir çocuğu İsrail mermilerinden korurken başından vuruldu ve bir süre bitkisel hayatta kalarak öldü. Ne vatandaşı olduğu İngilizler ne de hiçbir batı ülkesi sesini çıkartmadı. Demek ki Amerikalı ya da İngiliz ya da Filistinli olmak pasaport ile ve kimlik ile değil, yürek ve insanlık ile oluyormuş. Demek ki dünyada iki tane mensubiyet varmış, biri Filistinli olmak yani insanlık vatandaşı, diğeri hangi cehennemin dibiyse işte.
Sayfa 28
Zaten kaç kişi kaldık şurada:
Bakın insanlık da öldü…
Oğuz Atay
Tehlikeli Oyunlar
...yine de uyandırıcı hamleler, yüzümüze balyoz gibi inerek aymaz tenimizi huzursuz bir anlayışla billurlaştırıyordu... duyuyorum... dinle Paro...
"Geceden bile siyahım Tanrım! Yine de kalbim tertemiz duygularla bezenmiş, yüzü ak; kalpleri kara bu insanlardan uzaktayım... beni affet!"
Koridorlar ilerliyor, geceyle dans ederek...
"Hissizliğe yürek salmış bu bedenim, artık ıstıraba dayanamıyor... artık ölmek istiyorum, bedenim dayanamıyor..."
Dehşet soluyor insanlık, geceden arta kalan bir garip hüzün...
"Çocuklarım bensiz büyüdüler, kendimi tutamadığım kirli öfkem, birçok kötülüğe neden oldu, ah... biri elimden tutsa ve bu körlükten uzaklaştırsa beni..."
"İnsanlık öldü. Belki de hiç yaşamamıştı. Belki de benim insanlığım diye bir şey yoktu. Ben hücremde yanlış hayallere sürüklenmiştim. Korkaklığımı insanlık sanmıştım. Yalnızlığı insanlık saymıştım. Batıda böyle şeylere önem vermiyorlar albayım. Biliyorlar bütün bunları: İnsanın ruhunu okuyorlar. Fakat onlar da mutlu değil albayım. Ne var ki, boş hayallere kapılmamayı biliyorlar."
Sayfa 260 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Mobbing Bank Diyor ki;
Türk Fırtınası
Nereden bilebilirdim yaşamımın bir fırtına estirmeye ait bir görev olduğunu!
Dokuz yaşında aldım ilk yaramı on iki Eylül sabahında!
O yara büyüttü beni!
