"Fatma çok darlandığında anasına giderdi. Asaleti olan bir kadındı. Kan tükürür, kızılcık şerbeti içtim derdi. Yaşar'ı severdi. Ama insanoğluyuz hepimiz. Hepimizin bir dayanma gücü var. İnsan bir yerde pes ediyor işte..."
Sayfa 164
Biz insanoğluyuz,doğumdan ölüme kadar başımızdan geçmeyen kalmaz. Yalnız şunu bil ki kardeş, insanoğlu her gün terütaze doğmuş gibi bir kez daha doğar, her gün doğan günle birlikte.”
Sayfa 260Kitabı okudu
"Üzülme" dedi, "biz insanoğluyuz, doğumdan ölüme kadar başımızdan geçmeyen kalmaz. Yalnız şunu bil ki kardeş, insanoğlu her gün anasından terütaze doğmuş gibi bir kez daha doğar, her gün doğan günle birlikte."
Sayfa 248 - undefinedKitabı okudu
ÇÜNKÜ BİZ İNSANOĞLUYUZ! ..
Anayı ölümüne yakın hatırlarız
Paraya her şeyden daha fazla aşığız
Ümitlerimiz daha yeşermeden koparır
Sevgimizi gösteremez herkesten sakınırız
Biz insanoğluyuz!
Kötünün niyetini, iyinin şevkatini
Ecel kapısı çalana kadar anlamayız
Yardımı her şeyden çok bekler
Küfrü ağızdan asla atmayız
Biz insanoğluyuz!
Rahatlığın en yücesi hep hayalimiz
Darlıktan ders almak en zor işimiz
Burnumuz kanasa isyan eder
Kuru ekmek, zeytine şükretmeyiz
ÇÜNKÜ BİZ
İNSANOĞLUYUZ! ..
Yumurta ve Duvar
Sağlam, yüksek bir duvar ve duvara atılıp kırılan bir yumurta varsa, duvarın ne kadar doğru ya da yumurtanın ne kadar yanlış olduğu fark etmez, ben yumurtanın yanında olacağım. Neden? Çünkü her birimiz bir yumurtayız, kırılgan bir yumurtanın içine kapatılmış eşsiz ruhlarız. Her birimiz yüksek bir duvara karşı koyuyoruz. Bu yüksek duvar, bizi bireyler olarak normalde yapmaya uygun olmadığımız şeyleri yapmaya zorlayan sistem... Bizler hepimiz insanoğluyuz, bireyiz, kırılgan yumurtalarız... Duvara karşı hiç umudumuz yok: duvar çok yüksek, çok karanlık, çok soğuk. Duvarla mücadele etmek için gereken sıcaklık ve güç için ruhlarımızı bir araya getirmeliyiz. Sistemin bizi kontrol etmesine, kim olduğumuzu belirlemesine izin vermemeliyiz. Sistemi yaratan biziz.
[Haruki Murakami]
- Jerusalem Prize Konuşması, 2009 -
If there is a hard, high wall and an egg that breaks against it, no matter how right the wall or how wrong the egg, I will stand on the side of the egg. Why? Because each of us is an egg, a unique soul enclosed in a fragile egg. Each of us is confronting a high wall. The high wall is the system which forces us to do the things we would not ordinarily see fit to do as individuals . . . We are all human beings, individuals, fragile eggs. We have no hope against the wall: it's too high, too dark, too cold. To fight the wall, we must join our souls together for warmth, strength. We must not let the system control us -- create who we are. It is we who created the system.
(çeviride hata varsa affola)