Kudüs
Mescid-i Aksa müslümanlık için insanlık için mücessem ve muheyya hicabının reftarıdır,Beytül Makdis kutsaliyet ve risaliyet vezihinin muktedir manasıdır,Mescid-i Aksa bir izah konusu değil beşeriyetin vuzuh yüklü suhuletidir aslında, her bir katresi sırra mana uyandırmanın peşini aralama menkıbesidir ,göze hitap mecmuası değil,öze nakış fermanıdır,birer kurbiyet fazlıdır,Mescid-i Aksa anlatılmak için anlamlandırılmamalı asla içindeki sıkıntıya mana verılmeli'ki dile gelsin bütün nidalarını biz mücrimlere beyan eylesin dıye akıllara kazınmalıdır,Makdis intıbah vecihiyle bir vuzuhun perdesidir aslında ,görünenin ardındaki görünmeyenin davasıdır aslında,var olanı seyretmek değil,var olduğunu bile göre uyanmamaktır küdüsün nurlu mabedi dıllerde.
"Bir dava için reftar olmuş isen yapacağın tek şey,zamansızca haykırmak değil,akıllıca düşünmektır,çünkü zaman akla perçin vuramaz.."
“Yarabbi bizlere amelimizle değil,
Rahmetinle ve mağfiretinle muamele eyle.
Kendi muradımıza değil, senin muradına uygun yaşat.
Rızana uymayan işlerimize fırsat verme.
Gönül saflığı ver.
İtminan, inşirah ve intibah nasip eyle.
Aklı selim ve kalbi selim ihsan eyle.”
Türk edebiyatının ilk edebi romanı İntibah adlı romandır. Namık Kemal, Türk edebiyatına batıdan gelmiş olan bu yazı türünün başarılı bir örneğini verir. İntibah adlı roman teknik özellikler bakımdan kusurlu sayılabilir. Lakin bu durum romanın başarısına gölge düşürecek türden değildir. Türk edebiyatında roman türünün sayılı örneklerinin olduğu o dönemde İntibah adlı romanın en başarılı eserlerden olduğunu söyleyebiliriz. Tanzimat I. Dönem sanatçılarından olan Namık Kemal’in sade dil anlayışı İntibah adlı romanda kendini gösterir. Yazar yaşadığı dönemin yazın dilinden daha sade ve anlaşılır bir dil kullanır. Romanın akıcılığı okuyucuyu kendine bağlayacak türdendir.
