...aşkı çiseleyen yağmur gibiydi; işitilmeyen, görülmeyen, durmak bilmeyen, insanın içine işleyen ve üşüten bir yağmur...
Cerrah bazen şu türden yeni önermeler atıyordu ortaya:
"Erdem fosfor ve kezzap gibi bir üründür."
"Kahramanlık ve kutsallık duyguları beyinde kan toplanmasının bir sonucudur."
"Felç büyük adamlar yaratır."
"Tanrılar birer sıfattır."
"Şeyler her zaman var olmuştur ve var olmaya devam edecektir."
"Daha neler!", diyordu Hélène şaşkınlıkla.
-Acı güzelliktir, diye ekledi. Richet şöyle der: "zekâ ve acı arasında çok sıkı bir bağ vardır, en zeki varlıklar en fazla acıyı çekebilecek olanlardır."...
-Acı gereklidir, Matmazel. Varlıkların koruyucusudur o. Mesela, ateş vücudumuza değdiği anda bizde dayanılmaz bir acı uyandırmasaydı, farkına bile varmadan kemiklerimize kadar ızgara olabilirdik.
Size onların burun kıvırarak acıyı küçümseyen aptallar olduğunu söylersem Stoacılar hakkında kesin ve yeterli bir görüş kazanmış olursunuz.
"Stoacıların ne dediklerini bilmediklerini ve Zenon'un da bir budala olduğunu ispatlayacağım böylece. Zenon'u tanır mısınız, Matmazel? Onu asla tanımayın. Duyguyu inkâr ederdi o. Ve duygu her şeydir."
-Ne! Mösyö Longuemare, cebinize kurbağa mı koyuyorsunuz? Ama bu iğrenç bir şey!
-Matmazel, odama girdiğimde onu bir tezgâh üzerine yatırıp pek hassas penslerle bağırsak askısını çıkartıyorum.
-Ama bu korkunç! Kurbağanız, o acı çekiyor!
-Kışın az, yazın çok acı çeker. Eğer bağırsak askısı dış yüzeydeki bir hasardan ötürü iltihap kaparsa, acısı çok
