Gönül Duranoğlu
Elimde iğne iplik önümde dikiş kutusu
Camda boyaları eskimiş kırık dökük bir yazı
-tamirci terzi 24 saat açık-
Akşam olunca kapatırsam dükkanı
Örselenmiş bir aşkın kenar oyasını
Kim tamir edecek acilen gece yarısı
Bir gece tamir için bir kalp bıraktılar
Çok yıpranmıştı ve kırk yamalıydı
Kırkbirinci yama bir türlü tutmadı
Bırakan kimse de birdaha uğramadı
Kaldırdım unutulan eşyalar dolabına
Eski dikişlerin arasından kan sızar hala
İplik Kutusu
"Çocuklukta kolaydır bazen sayfaları çevirmek..."
