Çevremdekilerin yüzleri, onun ışık oyunlarıyla canlanan ve gökyüzünden geçen bulutlarla gölgelenen yüzüyle kıyaslanınca maskeler gibi donuk, duygudan yoksunlardı adeta.
Yeniden tek başıma kaldığımda onun o meleklere özgü güzel yüzü karanlığa karışıp, göğsümdeki terk edilmişlikle oluşan boşluğun acısını iyice hissettiğimde, işte o anda onu ne kadar arzulamış olduğumu anladım.