Sessiz bir sokakta birden sürüklenen bir kuru yaprak hayat der, tepemde sessizliği yırtan çığlığıyla karga hayat der, ağaçların rüzgarla huşu dolu kıpırdayışı hayat der, rüzgarla uçusan perde hayat der, diriliğe işaret eder herbir şey.
"Üstelik şükür görmeyi de şiddetlendiriyor, sadece bakmıyor artık şükreden, sahiden görüyor. Gördükçe yeniden şükrediyor... Şükrettikçe daha çok şükrederek şey görüyor.
Hepimiz, bu zamanda ve mekanda ziyaretçiyiz.
Yalnızca geçip gitmekteyiz. Buradaki amacımız gözlemek, öğrenmek, gelişmek ve sevmektir. Sonra yuvaya dönecegiz.