Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
İrem Özkan
İrem Özkan
@iremmozkan
14 okur puanı
Mart 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Yorumum spoiler içeriyor olabilir.
Benim için akıcı olmayan bir kitaptı. Çoğu zaman kitabı elime alıp okuma savaşı verdim. Çünkü kitap kendi içinde çoğunlukla kasveti , acıyı ve ızdırabı besliyor. Öte yandan kitabı okumaya başladığımda da çıkamıyordum mektupların içinden, çünkü karakterin kasvetli nidâları adeta bir mıknatıs görevini üstlenmiş ruhumu çekiyordu.
Kitapta insanların kendilerini soyutladığı, ayrı bir sınıfta tuttuğunu ve kendilerinden olmayan insanları ötekileştirmekten, aşağılamaktan da geri durmadıkları net bir şekilde ifade ediliyor. Bu insanların örneğin, beyaz tenli değilse beyaz tenlilerin haklarına sahip olamaz veya çocuklarına kendileri gibi olmayan ailelerden uzak durmalarını söylemek gibi hastalıklı düşünceleri var.
Hâlbuki insan rengin, dinin , yaşam tarzının çok ötesindedir. Toplumsal davranışın, hukuğun tek bir gerçeği vardır oda insandır.
Kitaptaki 8-9 yaşlarında bir kız çocuğunun (Scout) cümlesi çoğu insanın görüşünden daha insancıl. "... Jem, bana kalırsa tek bir tür insan var. İnsanların hepsi insan. "
Kitapta, çocukların bu gerçeği daha net gördüklerini hissetlerini vurgulamış. Çünkü çocuklar etrafındaki insanları ve olayları daha temiz, saf ve içten pazarlıksız görür.
Kitapta bir de baba ve avukat rolünde bir kahraman var. Kahraman diyorum çünkü ''büyüklerin'' cesaret edemediği düşünceleri hem benimseyen hem savunan biri, insanları insan olarak görmeyi başarabilen biri.
Kimsenin tavsiyesi üzerine okuduğum bir kitap olamamasına rağmen kitabın çoğu sayfasını merakla okudum. Okurken sıkılmadığım, hatta az sonra uyurum diyipte uyumadığım kitaplardan biri. Özellikle geleceğimi şekillendirmeye çalıştığım şu zamanlarda kitap bana ilgi çekici geldi.
Olay örgüsü sürekli tekrarlanan bir zaman aralığında farklı gelişiyor. Kitabın hemen hemen yarısına kadar hep gençlik tavırları , çarpık ilişkileri devam edecek sandım tâki Jeff Pamela'yı bulana kadar. Benim ilgimi çekende olayların tahmin edilemez oluşu oldu. Mesela tekrar tekrar ölüp yaşayan ama bir türlü tam fâni olarak yaşayamayan iki insanın kitabın sonunda fâni hayatlarıyla ölümsüz bir aşk yaşayacağını tahmin etmemiştim.
Aşk temasını geride bırakıp kitabın ilk yarısına dönersek, bu kitap benim iki kez düşünmeme sebep oldu: Böyle bir şansım olsa ne yapardım? Daha sonradan farkettim bunun şans değil bir nevi lanet olduğunu. Bizim hayatımızda da böyle lanetli anlar var; hoşlanmadığınız birinin yanındayken, sevmediğimiz bir işi yaparken hep zamanın içinde sıkışmazmıyız.
Ben bu kitaptan şunu anladım. En kıymetli an ne geçmiş ne gelecek, sadece bir daha tekrarı olmayacak şu an.
