Yaşamda sizi asıl yoracak ve yalnızlaştırabilecek şey, karşılaştığınız kötü insanlar değil, kötü insanlardan kaçayım derken kaçırdığınız iyi insanlardır.
Hepimiz Hansel ve Gratel’in kandırılarak karanlık ormana götürüldüğü hikâyeyi biliriz. Çıkış yollarını asla bulamayacaklarından endişe duyan Hansel evlerine güvenli bir şekilde geri dönmelerini garanti altına almak için ormanda yol boyunca ekmek kırıntıları bırakır. Bu yerinde bir benzetme olacaktır: İster korku ormanımızın derinlerinde olalım ister bildiğimiz yoldan uzaklaşmak konusunda endişe duyalım, bizler de yolumuzu bulmamıza yardımcı olabilecek kırıntılar bırakırız.
Hiçbir deneyimin boşa olmadığını sonunca anlamaya başlıyordum. Başımıza gelen her şeyin bir sebebi vardı, biz onun görünür önemini fark etsek de edemesek de bu böyleydi. Hayatımızdaki her şey en nihayetinde bizi bir yere sürüklüyordu.