***
Irkçılık basit bir olgudan ibaret değildir. Bir anlamda, bir bütün olarak dünya sistemindeki göreli statülerin sınırlarını çizen, dünya çapında temel bir kusur hattı vardır. Bu hat renk hattıdır.
***
Beklediğimden çok daha iyi bir kitaptı diyebilirim rahatlıkla. Ray Bradbury son dönemde hep "Fahrenheit 451" kitabıyla öne çıksa da bu kitap da en azından onun kadar iyi, hatta ondan bile iyi diyebiliriz.
Bu kitabın kategorisi kısmına gelince, ilk olarak 'bilimkurgu' olarak düşünülüyor, hikayenin başlama noktası yani vücudunda
Okuduğum 2.Steinbeck romanı. Bu kadar mı akıcı bu kadar mı gözünün önünde canlanır bir roman. Okuyunca içiniz acıyacak. Bu kadar eziyet çekilir ve çektirilir mi diyeceksiniz . İçerisinde ne yok ki.... Kapitalizm,sefalet , ırkçılık, sınıf ayrımı, ekonomik bunalım , dostluk , çalışma ve yaşam azmi , iyi niyet, dürüstlük, doğru bilinenden şaşmama..... Ne ararsasnız bulacaksınız. Tüm romanı yaşayacaksınız.
Gazap ÜzümleriJohn Steinbeck · Sel Yayınları · 202035.7k okunma
"Sürekli barış ne mümkün ne de faydalıdır. sadece savaş insan enerjisini en yüksek gerilimde tutar." sözlerini belki daha önce duydunuz belkide ilk kez okuyorsunuz. Bizde faşizm ve ırkçılık birbiriyle karıştırılır genelde ikisi birbirinden farklı şeylerdir. Konudan sapmadan devam edeyim işte bu sözler kitap boyunca hafızamda canlandı
Beni ben yapan karakter özelliklerimdir, ırkım değil.
İncelememi yapmadan geçmeyeyim. Biraz zaman aldı bitmesi. Araya misafirim, geziler girdi. Ama sonunda bitti. Japonya'yı üniversite iki hatta liseden beri seviyorum. Görmeyi istediğim yegâne ülkelerden biridir. Kitapta sanki Japonya'ya gittim. Kitap bana biraz çavdar tarlasında çocukları anımsattı. Yalnız Sugihara çalışkan, istikrarlı biri farkı var. Irkçılık, ülke, milliyetçilik, kapitalizm, markistizm ve mitokondriyal DNA dan bahsederken boş bir eser olmadığını söyleyebilirim. Son sayfasındaki karakterin sözü etkiledi.
Ben ne olursam olayım benim.! Kimliğimin, ülkemin, milliyetimin anlamı yok. Biraz doğru. İnsanları oldukları gibi kabul etsek ya. Daha fazla okunur umarım kitap... Herkesin öleceği toprak olacağı dünyada sen şusun, ben buyum, falanca şu demek yetti. İşaretlemeyin insanları yaa.
GoKazuki Kaneshiro · Salon Yayınları · 2019107 okunma
‘Hızla ölmekte olan bir gezegende yalnız, sıska ve oldukça yaşlı iki beyaz adamın karşılaşmasının hikayesi bu.’
Vonnegut Şampiyonların Kahvaltısı (ya da Elveda Dertli Pazartesi) adlı bu eserinin birinci bölümünde böyle yazıyor. Sonra yaşlı adamların hikayelerini, hikayelerine teğet geçen bazı kişilerin de hikayelerini anlatmaya başlıyor.
.
Çok gürültülü bir ortamda olduğunuzu düşünün, her kafadan bir ses çıktığını ve tam da o noktada bir sese istemsiz odaklandığınızı. Önce diğer seslerden farkını anlamaya çalışırsınız, sonra sesin dediklerinin ne olduğunu. Şampiyonların Kahvaltısı o bulamacın ortasındaki dikkatinizi çeken ses gibi. Kurt Vonnegut birbirinden haberi olmayan cümleleri bir araya getirmiş gibi görünse de şunlardan bahsetiyor:
*Savaşlar ve savaşların manasızlığı
*Irkçılık
*Cinsiyet eşitsizliği, homofobi
*Kapitalizm vb (kitabı okuyup vb kullanmasaydım eksik kalırdı bu yorum)
.
Okuduğum ikinci Vonnegut eseri de mutlu kıldı beni. Çünkü alaycı dilinin altındaki hiciv çok sağlam.
Sırada ise Kedi Beşiği var!
.
Cem Akaş çevisi, Utku Lomlu kapak tasarımıyla
