Dostoyevski'nin Anna Karenina incelemesi!
Başlangıçta çok beğendim; başımı kaldıramıyordum; ayrıntılarına kadar bayağı hoşlanmıştım; ancak bütününde ilgim azaldı. Bunu bir yerlerde okumuşum gibi gelmişti bana, evet, hâlâ belleklerde tazeliğini koruyan, Kont Tolstoy'un Çocukluk ve Delikanlılık, Savaş ve Barış adlı yapıtlarında da aynı hava vardı. Konusu farklı olmakla birlikte Rus
Sayfa 701 - 702, 703, 704, 705, 706, 707, 708, 709, 710, 711, 712 Yapı Kredi Yayınları
sürü psikolojisi yüzünden “herkes yapıyor ben niye yapmıyorum” dedim ve işte karşınızda
z e y n e p
• adım zeynep (ikinci adımı kullanmam) ve bana dünyada görebileceğiniz en saçma takma isimleri bulurlar: zey, zeyn, zeyno, zenep, zen pırlanta (sonuncusu şaka değildi, lütfen adımla seslenin ya da zey deyin)
• slytherin’im, (ravenclawla
(kilic's version)
(zeynep’s version)
birazcicik 🤏 uzun olmus olabilir (aynen biraz iletiye sigmadi yorumda devam ettim💀)
☆ ben elif
☆ ne zaman ve nasil ortaya cikti bilmesem de arkadaslarimin %90i bana kilic der, oyle ki birisi bana elif dediginde o kim esprisi yapariz (taa ortaokuldan beri boyle)
☆ ravenclaw (arkadasim hufflepuff oldugumu iddia ediyor) ve cabin 7 (apollon)
☆ proud
ZEYNEP
@zzynp_okuyanbiri
·13 Nisan 22:58
Gece gece durduk yere böyle bir istek geldi
(eklemeler yaptım kısa oldu çünkü)
❀ben zeynep (𝑻𝒂𝒚𝒍𝒐𝒓’𝒔 𝑽𝒆𝒓𝒔𝒊𝒐𝒏)
❀ taylora bağımlıyım ha bu arada favori albümüm reputation ben daha çok bağıra bağıra şarkı söyleyen tıplerdenim
❀ Spotify ilacım
❀ tdknin içinden geçmem bilmediğim anlamına gelmiyor
❀ Harry potter serisini ne kadar sevsemde hala
KADINI ZORBALA (!)
Bir rezalet.
Kısaca kitaptan bahsedeyim, ana karakterler: Onur, Zeynep, Burak ve Mert. Burak, Mert ve Onur çocukluk arkadaşı ve Onur, Zeynep'e aşık oluyor. Ancak şuna çok rastladım ki kitabın neredeyse tamamı böyle: Onur açık açık Zeynep'i zorbalıyor. Bunu her ne kadar çevremdekilere anlatmaya çalışsam da bir türlü anlamadılar ve bu kitapta yaşanan bu durumları "Aşk" olarak okudular. Bu aşk değil!
İlk kitabı okumam kitabın performansını anlamama yetti, kitap kötü. Tamamen overrated (abartılmış) bir kitap. İşin ironi-komik tarafı ise yazarın kadın olması.
Türkiye'de (maalesef) bu kadar kadın cinayetleri, kadına taciz ve adını anmak istemediğim daha bir dünya şey gerçekleşirken erkeğin kadına bu şekilde bir üstünlük sağlayıp zorbalamasını normalleştirmek ne haddinize!
Bu kitabın okunmaması gerektiği kanaatindeyim. Aynı zamanda bir diğer komik olan şey ise: 
Oğuz Aktürk bu kitaba yaptığı eleştiride kitaptan kötü bahsediyor. Daha doğrusu kendi görüşlerini anlatıyor ve kitabı sevmiyor. Sevgili yazarımız 
Beyza Alkoç ise hikayesinde bu incelemeyi paylaşarak Oğuz Aktürk'e "şizofreni" teşhisi koyuyor. Bu bir yazara yakışacak bir hareket değildir, her yazar eleştiriyi kabul etmelidir!
Çok sevdiğim 
Albert Camus gelip de yabancılaşmayı Oğuz Atay karakterlerinde görmeli :) Meursault ve Hikmet Benol. ‘Ben’ olamayan farklı farklı Hikmet’ler… Meursault’un kayıtsız yabancılaşması mı Hikmet’in gürültülü, saldırgan yabancılaşması mı… İki yazarı da çok sevsem de Oğuz Atay hep daha önde geliyor benim için.
Kitap boyunca elimde olmadan
Sanat Gerçekten Yaşamak
