''Felsefe daima fazladan bir şeye, ölümsüze, gerçeğe ihtiyaç duyar; hem de elde edebileceği en bütünsel varoluşun bile mutlu bir andan daha fazlası olmamasına karşın.''
Eros, doğası gereği bir şeye duyulan sevgi midir, hiçliğe duyulan sevgi mi? diye sorar Sokrates.
Aşk, nesnesi olan şeyi arzuladığına göre, hiç kuşku yok ki ona sahip değildir ve eksikliğini hissetmektir.
Aşk, insanın sahip olmadığı bir şeyin eksikliğini hissetmesi ve onu arzulamasıdır. Üstelik aşk güzele duyulan sevgi de olduğuna göre, Eros da güzellikten yoksun olmalı, yani buna sahip olmamalıdır. İyilik de güzellik olduğu için, Eros'da iyilik yoktur. Aynı şey bütün idealar için geçerlidir. Böylece Sokrates'in bir kavramı yok etmek için kabuğunu kırmayıp, içini boşalttığını görmüş oluyoruz.
Herkesin maskesini çıkarıp atacağı bir gece yarısının geleceğini bilmiyor musun?
''Ya sözler bireyi yaratır, ya da bireyin varlık nedeni sessizliktir.''
Hayat bir ironidir.
Dünyadaki süreç gitmeye gönüllü olanlara rehberlik ederken, gönüllü olmayanları zorla götürür.
Işığın renk değişimi de var Soren. Gökkuşağı avucumuzda.
''İnsanı sarhoş eden sadece şarap değil, aynı zamanda kadehin içindeki sonsuz ışık kırılmalarını izlemektir.''