Hep kaçarmış şehirlerin
Demir dağlarına
Uyuyunca toprak beşiğimde
Sahipsiz kalan
Ellerimden kayan aydınlık günlerim
Sular mı anladı
Dağlar mı sezdi
Yoksa birdenbire bir çiçek mi
Aşk çocuklar parlayınca görülen ışıklardır
Sayfa 89Kitabı okuyor
Hiç akla gelmedi
Beraber kırlara hüznü atmaya yarayan bir annenin
dallara takılıp ağrıyan yaralarıyla yattığı
Sayfa 85Kitabı okuyor
Çölleri dolanıyoruz
Yuttuk kum yığınlarını
Düşmediğimiz kum kalmadı
Sayfa 83Kitabı okuyor
Yoksulluk gibi gideceğim bir yer var
Efkarın aşılmaz yalnızlığın kaçınılmaz olduğu
Sayfa 82Kitabı okuyor
Sevdiğim
Önce kemir bu tel örgüleri gövdemden
Geç derimin altındaki tehlikeleri
Yürek kızgın bir kuma devrilmeden
Yokla beni
Sayfa 78Kitabı okuyor
bir acı mı ne gerek
öyle uykum var ki
öyle istiyorum ki
Sayfa 75Kitabı okuyor
her el bir perde açar alnımıza
aslında o saklı anda
saklı kadınlar tırmanır beynimize
Yalnızlık hakkımızı biz orada azarladık
Sayfa 51Kitabı okuyor
Bu adam kitapların uçlarına
Çizilip atılmış bir resim
Sayfa 39Kitabı okuyor
bu bir geç kalıştır
akşam duruşlarında
alna vuran ürpertinin
direklere benzeyen düzenli
gizlenik adamında bir kadın
bir geç kalıştır
Sayfa 32Kitabı okuyor
Haydi sen bütün onlara git benimle
Son sigaramdın
Gidişin antinikotin
Sayfa 29Kitabı okuyor
sen öyle bir gittin ki benimle
Sayfa 29Kitabı okuyor
Bir adam bir kadın var içimde iyice anladım
Sayfa 28Kitabı okuyor
bir çicek bahçesinde geceye durgun kalışın yağmur sıcağı gibi
öptüm sonsuz gidişinden.
Sayfa 22Kitabı okuyor