Japon bir anne ve Kuzey Koreli babanın ilk çocuğu Masajı İshikawa nın ailesi yeryüzündeki cennet olarak gösterilen Kore ye zorunlu olarak gitmeleriyle birlikte hayatlarının en zor dönemleri başlıyor. Her iki ülkede de ötekileştirilen ve hor görülen insanlardır. Toplumdaki ekonomik çöküşle birlikte insani değerler, duygular da ölmüştür. Yazar, içinde bulunduğu toplumun iktisadi, kültürel, sosyal yaşantısını akıcı ve sade bir dille anlatmış.
Medyada sıkça yer edinıyor bazı haberler, ancak yalnızca sözde liderler hakkında konuşuluyor. Peki bu gerçekliğe hiç halk penceresinden bakmış mıydık? 21. yüzyılda hâlâ var olan bir gerçekliğin, göz ardı edilen bir durumu okuyoruz bu kitapta, bizzat yaşayan bir kişi, Masaji Ishikawa tarafından yazılmış.
"Kölelik özgürlük, baskı serbestliktir. Polis devleti, demokratik cumhuriyettir. Bizler de "kaderimizin efendisi"ydik. Böyle düşünmezsek ölürdük."
Herkese selamlar . @birkutukitapcom ın Nisan ayı kutusunda çıkan ve merakla beklediğim bir kitabı sizlerle paylaşmak istiyorum "Karanlıkta bir nehir". Kuzey koreden kaçışın öyküsü. Yaşanmış bir hikaye olması beni çok etkiledi. Japon doğumlu olan Ishıkawa babasının Kuzey koreli olması nedeniyle Kuzey Kore tarafından yapılan çağrı
*Acaba bu fikirleri yayanlar yıllar sonra, sebep oldukları derin acıların farkına vardılar mı?
*Kendinizi tehlikeli delilerce kurulmuş bir sistemin içinde bulunca, yalnızca size söyleneni yaparsınız.
*Bütün dünyayı yerle bir etmek istiyordum fakat acı gerçek şuydu ki o, çoktan başıma yıkılmıştı.
*Sonra anladım ki hayat ne kadar zor olursa olsun yenilgiyi kabullmemek, güçlü bir iradeye sahip olmak gerek. Kendi içinden gelen sesi dinlemeli, onu sonuna kadar takip etmelisin.
*İyi insanların dışlandığını, sürüldüğünü ya da yok edildiğini gördükçe çok çaresiz hissederdim
Kitap tıpkı 1984 romanına benziyor fakat en acınası olan ise bu kitap bir distopya değil. Yaşanmış bir hayat hikayesi olması dehşetler içerisinde okumamı sağladı. Kitaptaki hayatlar beni o kadar üzdü ki artık bu kadar acı yeter artık bitti herhalde diye diye bir günde kitabı bitirdim. Kitap içerisinde betimleme yok düz ve akıcı bir anlatım ile yazar bize hayat hikayesini anlatmış. Çok beğenerek okudum. Ama sonu böyle bitmeseydi..
#1000kitap
Hu Yua nın “Yaşamak” adlı kitabını okuduğumda hayatımda bir dönüm noktası yaşadım bu kadar acı ızdırap bir avuç pirinç için insanların yaptıkları onları bu hale getirenler...
En nihayetinde bu kitap gerçek hissi veren bir kurguydu. Ama karanlıkta bir nehir ise asla gerçek olmamasını dilediğim bir yaşanmış hikaye. Okudukça canım acıdı, onlar aç kaldıkça ben aç kaldım onlar üşüdükçe ben üşüdüm onlar hiçleştikçe bende hiçleştim.
Kitabın adından da anlayabileceğiniz gibi gerçek bir kaçış öyküsü. Güney Kore dizilerini izlemeyi sevdiğim için Kuzey Kore hakkında da biraz bilgim vardı. Lakin bir insanın hayatını kaleme alıp yazdığı bu kitap beni oldukça sarstı.
Kitap, Ishikawa’nın çocukluğunun bir kısmını Japonya’ da geçirmesiyle başlıyor. Daha sonrasında Koreli babasının peşinden bütün ailenin Kuzey Kore’ye yerleşmesiyle zaten kötü olan hayatları tamamen dipleri görmeye başlıyor. Kuzey Kore’nin verdiği vaatlerin hiçbirini gerçekleştirilmemesiyle beraber binlerce ailenin hayatı yerle bir oluyor ve bu da insanı derinden yaralıyor.
Diktatörlük rejimi adı altında yaşayan halkın çektiği sorunlardan başlıcaları: Açlık, ızdırap, ölüm, sağlık sorunları, eğitim sıkıntısı, barınma yetersizliği..
Bir insanın hayatta kalabilmesi için hiçbir imkanının olmadığı bir hayat. Bunların sonucunda yaşanan Kuzey Kore’den kaçış öyküsü..
İçim acıya acıya okudum, bazı bölümlerde gözyaşlarıma engel olamadım. Yazarın yaşadığı bu gerçek dramı iliklerinize kadar hissedebileceğiniz bir kitap olmuş.
Kitabın sonu beni daha da çok üzse de kitaba tek kelimeyle bayıldım. Okumadıysanız kesinlikle tavsiyemdir.