A gökyüzünün ışığı, a yeryüzüne Tanrı rahmeti; feryadımı duy, dertli halimi gör.
Yüzlerce belânın ortasından sana kaçtım, sana sığındım; ya merhamet elini başıma koy, yahut yenini salla, lûtfet, ihsan et.
Ya rahmet bulutunu yolla, gam ateşini söndür, yahut da İsa gibi beni de şu ateşli dünyadan kurtar.
Ya muradımı ver, ya beni murattan geçir, yarın yarın diye vaad etmeyi bırak; ya öyle yap, ya böyle.
Ya “Şüphe yok ki biz sana apaçık bir fetih vermişizdir” kapısını aç da yüz binlerce gül bahçesi göreyim, yüz binlerce yasemin seyredeyim,
Yahut, “Senin göğsünü açıp genişletmedik mi” âyetiyle gönlümden dört ırmak akıt: Su ırmağı, şarap ırmağı, süt ırmağı, bal ırmağı.
A Senâî, yürü, Mustafâ’nın rûhundan medet iste; Mustafâ, ancak âlemlere rahmet olarak gelmiştir.
Sayfa 1034Kitabı okudu
..../
Sığındığın şiir yok artık
ışığı söndür kalbim
şimdi uyku vakti...
uyku vakti...
uyku vak...
uyku v...
uyku...
🌙
''İstediğin zaman ışığı söndür, senin karanlığını da tanır ve severim...''
Rabindranath Tagore
“İnsan hayvandan, sadece bir hayvan olmadığını bildiği için ayrılır. O, görünür karanlıklardan başka bir şey olmayan ilk ışıktır. O, başlangıçtır, çünkü karanlıkları görmek, karanlıklardan ışığı almaktır. O, sondur, çünkü kör doğduğumuzu, görme duyusuyla bilmektir. Böylece hayvan, kendi içinde doğan bilgisizlik yoluyla insan olur.”
İlhan İrem anısına....
Anlıyor musun bakışın çok hüzünlü
Ağlıyor musun gözler yine hüzünlü
Yüzünü asma, bütün bağlar bozulur
Işığı söndür, birazdan sabah olur
Dinle bak;
Yalanı dolanıyla, geçeni kalanıyla, işte bizim bu hayat
Ali Veli Maria, siyahı beyazıyla, işte bizim bu dünya
open.spotify.com/track/1H7qLwSit...