_UYUYORSUN! Rüyadasın. Gece gündüz demeden rüya görüyorsun. Bazen açık bazen de kapalı gözlerle. Hakikat değilsin. Rüya gören bir zihin, hakikati göremez ve hakikati de bir hayale dönüştürür. Gerçekle yüzleşirsen gerçek, hakikate dönüşür; kaçarsan yalanlar içerisinde yaşarsın. Uyan! Uyanık ol. Uyanık olmak hedeftir. Sessizlik içinde düşünerek
Gazze
Biri bir ışık yaksın Allah aşkına biri bir ışık yaksın
Parçalanmış ümmetin yıkıntıları altına biri bir ışık yaksın
Minik elleri açlıktan ekmek tutuyor gözleri neredeyse dünyaya yakın
Bu yaşta şaşkınlığı yetmiş beş yaşını aşkın cehennem ortasından cennete akın
Göklerde binlerce top, havan yerde küçücük bir papuç içi dolu kan
Kucaklarda cennetin
Bir “aşk romanı”ndan çok daha fazlası*…
1970 yılında neşredilen 
Ak Liman novellasının devamı niteliğindeki 
Beş Katlı Evin Altıncı Katı 1974-1978 yılları arasında kaleme alınmış, 1981 yılında ise ilk kez Yazıçı Yayınları tarafından yayımlanmıştır. Türkiye’de ise ilk baskısı Kültür Bakanlığı tarafından 1994 yılında
Beş Katlı Apartmanın Altıncı Katı / Ak Liman / Tahmine’nin Son SırrıAnar Rzayev · Ketebe Yayınları · 2023165 okunma
Tırnaklarım, ölü bir ağaçtan kopmuş kabukların
kenarlarına benziyordu. Giysilerim ise, en güzel kısımlarını sivri ve keskin
çakmak-taşlarına bağışlamışlardı. Başım da uykusuzluktan şişip davul gibi
olmuştu. Sanki içinde hiçbir düşünce yokmuş gibiydi.
Acaba ne kadar uyumuşt um? Bir anl ık ya da bir saatl ik bir uyku muydu,
yoksa sonsuza kadar mı
#Dumlupınar Denizaltısı
Anılarına Saygıyla..
Heybeliada’daki Deniz Okulu’ndan mezun olan İsmail TÜRE, kendi gibi Gelibolulu olan bir genç kıza kaptırır gönlünü. İki sevgili parmaklarına nişan yüzüğü taksalar da birbirlerini çok seyrek görmektedirler. İsmail TÜRE denizaltıda muhabere subayı olarak görevlidir çünkü.
Üsteğmenin aklına harika bir fikir gelir; nişanlısına
Yannis Ritsos / Kararmış Çömlek
Çok uzaktı geldiğimiz yol. Kardeşim, çok uzak.
Ağırdı, çok ağırdı bileklerde kelepçeler. Akşamları
sallayıp başını "vakit geçti" deyince küçük lamba
dünyanın tarihini okuyorduk belirsiz isimlerde
mapusane duvarlarına tırnakla kazınmış tarihlerde
ölümü beklemiş insanların çocuksu çizgilerinde -
bir yürek, bir yay, zamanı gerçekten yaran
Bir Baba İçin*
i.
odamın ışığı yanıyor bütün gece
ellerimi dizlerime koyup, ikibüklüm
bir olağandışılık arayarak
gördüğüm, duyduğum her şeyde
öylece oturuyorum:
güneş parmaklarını sürünceye dek
Sayfa 239 - KırmızıKedi YayıneviKitabı okudu
