Çanakkale, Balkanlar, Filistin, Viyana, Almanya, Paris..
Gurbette, Sabahatten ırak bir ömür.
Bir hekim adayı olarak kitabı rafta gördüğümde hayli heyecanlandım. Hemen alıp okumaya koyuldum fakat sonra da hemen bitmesin istedim. Sevgili Selahattin Mehmet beyefendinin Sabahat'e ve "Ablacığıma" diye hitap ettiği annesine yazdığı mektuplar beni uzak diyarlarda dolaştırdı. Elbette kartpostallarla da gezdik, gördük fakat bahsini geçirdiğim dolaşmak bunun ötesindeydi. Dilinin inceliği, üslûbunun zarafeti, cümlelerin en ücra köşelerine kadar sızan hasret, gurbet; memleketine, sevgilisine, mesleğine olan tutkusu ve daha nicesiyle 'tababet' yolumu aydınlattı, ışık tuttu.. Zaten kitap genel muhtevasıyla da bizi tarihin ve savaşın tozlu sayfalarında dolaştırıyor. Aklıma gelen ilk örneğiyle; savaş zamanındaki mektuplar ve cumhuriyet sonrası mektuplarda büyük bir dil ayrımı olduğunu görüyoruz..
**
Viyana'da tarihin en önemli röntgen profesörlerinden Guido Holzknrcht'in yanında yaptığı ihtisasın getirileri ve diğer Avrupa ülkelerinde kendine kattıklarını cumhuriyetten sonra Anadolu topraklarında ivedi bir şekilde uygulamaya geçirmesi yine memleketine olan bağlılığını bize gösteriyor. Ve Paris'e son defa, bu sefer hasta olarak gittiğinde bu çok kıymetli, hayli meşakkatli yaşam serüveninin sonuna gelmiş bulunuyor... Hasreti, yârı, yâreni; Sabahat'inin de dediği gibi;
"Bir rind kadar olgun/ Bir çocuk kadar saf ve temizdi"
Remzi Kitabevine ve Cem Kozlu'ya sonsuz teşekkürlerimle...
Ak Liman novellasının devamı niteliğindeki 
Beş Katlı Evin Altıncı Katı 1974-1978 yılları arasında kaleme alınmış, 1981 yılında ise ilk kez Yazıçı Yayınları tarafından yayımlanmıştır. Türkiye’de ise ilk baskısı Kültür Bakanlığı tarafından 1994 yılında
