Stoacılar nefret ya da kötü düşüncelerle karşılaştıklarında iki şey yapar. Önce şöyle sorarlar: Bu fikir benim kontrolümde mi? Eğer fikri etkileme ya da değiştirme gibi bir şansları varsa bunu denerler. Ama yoksa, karşılarındakini olduğu gibi kabul ederler (ve asla nefret edenden nefret etmezler). İşimiz zaten çok zor. Başkalarının ne düşündüğünü düşünmeye ayıracak zamanımız yok. Bu bizim hakkımızda olsa bile.