Hala dönüp de hem geriye hem ileriye bakan ben. Aşkın büyüklüğünü terk ettiklerinin çokluğuyla ölçmeyi öğrenmiş olan ben, masumiyetiyle fedakârlık, safiyetiyle aşıktım ben...
Sayfa 191 - Timas Yayınları, 28. BaskıKitabı okudu
"Ben. Anlattıklarımın hayat tarafıyım. Kalplerin tarihçesi yazılmadıkça ne tarihe ne romana inanacağım."
Sayfa 336 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
“Şimdi. Hayatı kağıt ve kalem üzerinde vehmedenlerin tamamında olduğu gibi. Ateşe dair kelimeleri çoğaltıp dururken yanan ben. Bir büyük yangını kazasız belasız atlatmış olsam da, kendisinden geriye bir avuç kül kalmayan ben. Yaşanan, kâğıda düşünce tarih oluyor. Ama kağıdı tutuşturmuyor yangının ismi. Kalemin ucu ateşi yazmıyor. Cümle benim değilken, söz benim değilken, benim değilken kağıt ve kalem. Bu yüzden kelâmın hem emanetçisi hem muhatabı olan yanımla ben. En fazla da isim yanımla ateştim ben.”
Sayfa 332 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Yitirecek hiçbir şeyi kalmamış olanlara mahsus baş eğişle baş eğdim. Acıyan yerlerimin daha az acıyacağına dair ümidimi tümden yitirdim. Kaçmadım artık yaralarımdan. Yanarak var olmayı kabullenmekle sönerek yok olmak arasında yapılacak seçimden ibaret bütün hikâye. Yitirdim zannedip de bulanlarla buldum zannedip yitirenler arasında nerede durduğumu artık merak etmedim. Beni suyun üzerinde tutan ellerden kesildi elim. Öylece gömüldüm derin karanlıklara. İndirdim savunağım olan tüm perdeleri. Sessizce yenilgiye evet dedim."
Sayfa 289 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Sonra? Toprak açtı terini. Gökten ne gelmiş de yer kabul etmemiş ki?"
Sayfa 258 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Tenimde sadece ateşi hissederken başlangıcıyla bitişi, niyetiyle vakti birbirine asla uymayan bir hikâyeydim ben."
Sayfa 239 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Yanma varlığın ötesinde bir varlık erinciydi ya, muhatabı İbrahim olmayınca, gül fermanı benim ateşime çıkmıyordu."
Sayfa 239 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Boynum bıçağın altındaydı ama ben İsmail değildim."
Sayfa 239 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Gökler aralanıyordu bana yeniden. Aşkın ismini görüyordum. Gerçek iniyordu üstüme ağır ağır. Ve ben sonrasını artık bilmiyordum."
Sayfa 239 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Ahde vefaya söz vermeyenin ihanetinden söz edilemez elbet. Ben ancak kendim kadar aldanmışım."
Sayfa 239 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Onu özlüyordum fakat özlediğimin artık o değil de onda gördüğüm şey, ona yansıyan şey olduğunu fark ediyordum acıyla."
Sayfa 239 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Kendi hayatıma bir başka hayata bakar gibi bakamadım, bütün bunları başka bir hikâyeyi okur gibi okuyamadım. İnsan ömrünün bir anlık rüya olduğunu kelâmımla bildim de hissimle yaşayamadım."
Sayfa 239 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Öyle koptu bütünlüğümün her bir uzvu diğerinden. Öyle parçalandı defalarca ruhumun her parçası. Dağılıp zerrelerime ayrılmama şunun şurasında ne kaldı?"
Sayfa 236 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Ölümün en kötü yanı onu yaşayanın diri olması."
Sayfa 236 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Kendimi aşk zannederdim, oysa bir tarafım kelâm bir tarafım aşktı benim. Tam anlamıyla hiçbir şey değildim ben. Aklımla kalbimin, halimle sözümün, teslimiyetimle vehmimim arasında kaldım ben. Aklımı gösteren isimle aşkımı gösteren ateş arasına düştüm, o uçurumda yittim ben."
Sayfa 233 - Timaş YayınlarıKitabı okudu