Kendini buraların tek hâkimi sayan ve ölümü bir türlü kabullenemeyen insan ise, bununla durmadan gururlanıyordu. Denizdeki balıkları, dağdaki bulutları, meradaki kuzuları, haradaki atları emrinde biliyordu.
Yalan pek kolay söylenir, kötülük harikulade gizlenir sanıyordu.
Korku bulanık sular içinde saklanıyor, sevimli bir iyimserlik her zaman camekâna konuyordu. İyi işleyen bu makine aslında pek bozuk, baştan ayağa çürüktü.