Lokman Hakim oğluna: “Ey oğul! Gereksiz yerde gülme. İhtiyatsız yürüme. Seni ilgilendirmeyen sorma. Başkasının malını ıslah etmek için, zayi etme. Muhakkak senin malın, daha önceden gönderdiğindir. Başkasının malı ise arkada bıraktığındır. Ey oğul, Muhakkak kim acırsa, ona acınır. Kim susarsa, o selamette kalır. Kim hayrı söylerse ganimet sahibi olur. Kim şerri söylerse, günahkar olur. Kim diline hakim olmazsa, pişman olur.