İki Asırdır Düşünemediğimiz Yargısı
Âfâk: Müslümanların iki asırlık yaşadığı tecrübenin belki en ağır kaybı ‘düşünmenin imkânını’ yitirmesidir. Bu yitirmişlik Müslümanlara, korka korka nassa sarılmaktan başka bir imkân bırakmadı. Sizce Müslümanlar/Dindârlar düşünmeye ne zaman muhtâç olacaklar?
İhsan Fazlıoğlu: “İki asırdır düşünmediğimiz” yargısı bir yanılsamadır. Kimilerine göre
Kötü bir dünyada iyi bir müslüman olarak kalınabilir mi? Bu soruyu şöyle de sormak mümkün:İyi bir Müslüman kötü bir dünyanın şartlarını siniye çekerek yaşıyorsa hala iyi bir müslüman olarak yaşamakta olduğunu savunabilir mi?
Böyle bir soruyu sorarken akla gelebilecek şu ihtimali gözden uzak bulunduruyor değilim: İslam'ın vahyedilmeye başladığı ilk yıllarda Müslümanlar kötü bir dünyanın en kötü şartları altında en iyi Müslümanlar olarak kala bilmişlerdir. Ne var ki
Asr-ı Saadet müslümanlarının içinde yaşadığı dünyaya karşı takındıkları tavırla günümüzde kendisine Müslümanım diyenlerin tavrı arasındaki fark göz ardı edilemeyecek kadar derindir.
Asr-ı Saadet'te kötü bir dünyada yaşayan Müslümanlar kendilerini o dünyanın kötülüklerini sineye çekmek zorunda hissetmemiş.Tersine kötü bir dünyada yaşadıklarının bilincinde olarak o kötülüklere mücadele etmişler bu yüzden kötü bir dünyada yaşamış olmalarına rağmen iyi birer Müslüman olarak kalabilmişlerdir.
