İsmail Öztürk
@ismailoztrk2
ig:ismailoztrk
Pastacı
İstanbul, 17 January 1992
12 reader point
Joined on January 2020
Şu anda okuduğu kitaplar
Yol
Her gün bir kez dışarı çıktım ve kırık bir bulutla yürüdüm, her gün bir kişiye baktım ve yüzümü indirdim. Her gün boş gözlerle bir gazeteye baktım. Her gün biri konuşuyor, ben onları dinliyormuş gibi yapıyordum. Her gün kendime “ben neredeyim?” diye sordum. Her gün üzerime bir kuzey kışı çöktü. Her gün önümde duran fotoğraflara baktım.
İnsanın göz kapakları nasıl ıslanır sende öğrendim ben.Hiç yetişemiyorum sana.Uzay boşluğunda sallanıyor kelimelerim.Hiç okumuyorsun hiç uymuyorsun hep içiyorsun hızlı hızlı sürekli.Hep sevişiyorsun.Her ter damlan göz kapaklarımı ıslatıyor acı acı.Önümü hiç göremiyorum sayende.Hiç acımıyorsun bana yine uyutmuyorsun bu gece de.Yine bir pazar akşamı küsüp gidiyorsun.Hem de hiç özlediğini söylemeden.
Reader Follow Recommendations
Parmak uçlarında başlıyor her şey.Galataya doğru uzanıyor.Durmuyor.Zaman,saatler,kaldırımlar o sarı kalın çizgiler.Uykumu bölüyor bisikletlerin o neşeli zil sesleri.Kusmak istiyorum anne.Al beni.Yeniden doğur.Yeşille yoğur beni.Yokuşlar olmasın.Ellerim maviye değsin.Mavi olsun adım.Bana adımı sor anne.
O arabaların arkasına takılıp uçurtma uçurmalıyım.Tanrı beni yeniden yaratmalı anne.Tanrı beni affetmeli.
yeniden başlamak isterim hayata.yeniden tanışmak isterim seninle her gün.tüm dikenlerine rağmen yeniden öpmek isterim.insan sadece bir kere düşüyor böyle acıya.verdiğin acıları yeniden sevebilirim.
gece saat tıkırtısı.sessiz kocaman dar bir sokak.uyuya kalmış bir köpek...böyle geçiyor geceler.yaz yaz tükenmiyor hasret.oysa tek bir söze bakıyor bu sancı.bir 'gel'.
vazgeçişin en ağrını yaşıyorum bu iklimlerde.yaz günü bile kalbim buz.nasıl oluyorda hâla böyle çıldırtan sessizlikle kalabiliyorsun.hiç değmemiş gibi kabin kalbime hiç öpmemiş hiç sarılmamış gibi.