Ya İstiklal Ya ölüm..
Arkadaşlar, hiçbir zaman keder (boyun eğmek, yılgınlık anlamına) etmeyeceğiz, sonuna kadar tuttuğumuz yolda yürüyeceğiz, hakkın yere düşmesine razı olmayacağız. Yerli ve yabancı düşman karşısında hakkımızı müdafaa edeceğiz. Son vardığımız hudutta da eğer yenme ümidimiz kalmamışsa, o zaman bir Türk Bayrağı'nın altına sığınarak İstiklal uğrunda canımızı vereceğiz!
Sonsuza dek kalbimizdesin Atam <3
10 Kasım 1938 günü saat dokuzu beş geçe, gözlerini hayata yumduğu zaman, bizim için dünyanın bütün saatleri durmuştu. Bugün Anıtkabir'de Türk milletinin sinesinde uyuyor. Fakat, Atatürk Vatanseverliği, Atatürk Devrimciliği bütün gücü ile ayaktadır. O, Türk milletinin sinesinde kıyamete kadar uyuyacak, fikirleri ve idealleri Türk milletinin ruhunda kıyamete kadar yaşayacatır.
Ölüm olduğu zaman, ben olmayacağım; ben olduğum zaman da ölüm olmayacak!..
Bana "ölenle ölünmez" diyorlar. Ben ölenle ölmüyorum ki Yaşayamadığım için ölüyorum!
İnsan bir kere doğar, bir kere ölür!.. Mesele, ne doğmakta, ne de ölmektedir. Mesele, doğumla ölüm arasındaki "hayat" dediğimiz mesafeyi iyi değerlendirmekte, onu, beyhude harcmamaktadır!
köylüyü Milletin Efendisi yapmak savaşta da barışta da hedefimiz olmalıdır" dedi.
İçimizi, Mustafa Kemal Paşa'nın güneşi ısıtır, dışımızı doğan güneş aydınlatırdı.
Büyük yerden gelen suskunluğa saygı gerek...
“Yaşarken, büyük olmuş, büyük işler başarmış pek çok insan vardır. Fakat öldükten sonra, Atatürk gibi her gün biraz daha büyüyen, güçlenen, yasalaşan adam seyrektir.”
Sayfa 10Kitabı okudu
Mustafa Kemal Paşa, dinamit misali bir insandı. Dinamitin nasıl gücü büyük kendi küçükse, Mustafa Kemal Paşa da gücünün yanında hep küçük görünürdü.