Yunus Emre, Batı düşüncesinin özgürlüğe kavuşmaya başlamasından çağlarca önceden şunları söyleyebilmenin tadına varmıştır:
İster idüm Allahı bildüm ise ne oldı
Ağlarıdum dün-ü gün güldüm ise ne oldı
İrenler meydanında yuvarlanur top idüm
Pâdişâh çevgânında kaldum ise ne oldı
İrenler sohbetünde deste kızıl gül idüm
Açıldum ele geldüm soldum ise ne oldı
Alimler ulemâlar medresede buldısa
Ben harabat içünde buldum ise ne oldı
İşit Yunus'ı işit yine delü oldı hoş
İrenler ma'nisine taldum ise ne oldı
Bu şiir, insan düşüncesinin en olgun bir yemişidir, insanla tanrı arasına konan katı uçurum ortadan kalkıyor, insan kendinde buluyor aradığı tanrıyı. Dışa çıkma, varlığının sınırlarını, aşma gereğini duymuyor bile.
Seni sıkıştırmışlar iki çizgi arasına, biri dikey diğeri yatay ve alanda, hadi bakalım demişler, oyna da görelim. Onun dışına çıkamamak değil mi insanın bütün mahkumiyeti ve bütün meselesi, bu çizgiyle noktanın, çizgiyle noktalığına itirazının olmaması, olamaması aciziyeti değil mi?
Sayfa 15Kitabı okudu
Böyle saçmalıklara da şahit olduk bunu bilsin insanlar :D
***
Türk toplumunun zihniyet itibariyle köklü bir değişikliğe uğradığının delillerinden biri de Hoca Nasreddin'in gülünecek tuhaflıklar yapacak biri olarak anlaşılması, Yunus Emre'nin bir tür hümanizm içine sokulmasıdır. Bu yaklaşım içinde Karacaoğlan Kazanova, Pir Sultan Abdal devrimci, Kaygusuz Abdal da sürrealist olur.
Gelse Celalinden cefa,
Veya Cemalinden vefa,
İkisi de cana sefa,
Lutfun da hoş, Kahrında hoş.
Yunus Emre
Sayfa 543 - Siraç KitabeviKitabı okudu
KABUL EDENLER
ADANA: Cevdet Akçalı, Fazıl Güleç, M. Salahattin Kılıç, Melih Kemal Küçüktepepınar, Ali Cavit Oral, Emir H. Postacı, Kemal Satır, Ahmet Topaloğlu, Turgut Topaloğlu, Alpaslan Türkeş, Hüsamettin Uslu.
ADIYAMAN: M. Zeki Adıyaman, Ali Avni Turanlı.
AFYON KARAHİSAR: Hasan Dinçer, Hamdi Hamamcıoğlu, Ali İhsan Ulubahşi, Kazım Uysal.
AMASYA: Yavuz
Sayfa 200 - Sayfa Yayınları
Kuş için kanadı kırılmaktır ölüm. İnsan için yüreğine yara düşmek. İnsanın kanadı yüreği olsa gerek...
