Çok sürmedi, İsrafil'in mahcup gözleri her şeyi döktü çobanın ona uzanmış avuçlarının içine. Durdu çoban oğlan, burnunu yavaşça çekerken etrafına bakındı, sonra nasılsa bir hıçkırık geçti genzinden, eğildi çarçabuk kucakladığı gibi kuzulardan birini, "Al," dedi, "istersen kucağına al." Sonra çevirdi başını yanına, sanki bir başkasına söyler gibi gözlerini kısarak, "Sev, bak, nasıl da yumuşak."
İşte ilk kez, bir kuzuyu o gün kucakladı İsrafil.
İsrafil(A.S) ilk defa Sur'a üfleyince yerde ve göklerde bulunan her canlı yere baygın düşer. Yani Allah'ın canlı kalmalarını diledikleri dışında bütün canlılar şiddetli korku yüzünden oluverirler.
Canlı kalacak olanlar Cebrail(A.S), Azrail(A.S), Mikail(A.S), İsrafil(A.S)'dir. (Allah'ın selamı üzerine olsun)
Bundan sonra Azrail(A.S), alacağı emir uyarınca sırasıyla Cebrail(A.S), Mikail(A.S) ve İsrafil'in(A.S) canını alır, en sonunda yeni emir uyarınca kendisi ölür. İlk Sur üflemesinin arkasından ölen bütün canlılar kırk yıl öylece berzahta kalırlar. Kırk yıl sonra Allah İsrafil(A.S)'ı dirilterek ona Sur' a ikinci sefer üflemesine emreder...