Orhan Veli, İstanbul’u Dinliyorum’da şehre bakarak değil, dinleyerek görür:
“İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar, ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
Ağlar
Sayfa 160Kitabı okudu
BEN SANA GEÇ KALDIM
Seni, sana aşık şairlerin mısralarından tanıdım
Çok uzaklardan geldim İstanbul...
Yorgun karşıladın beni ilk başta
Harabe sokaklar Virane beton binalar
toprağının yeşilini göremedim
... Ahirinde gördüm, halen ayakta dimdik kalan meşhur tarihini
Boğazlarındaki ışıltılı kolyeni
Engin derin denizlerini
Gri mavimsi gökyüzünün ihtişamını
Yeşilini izlerken hayran hayran
âhh! çekiyorum ;
Ben sana geç kalmışım İstanbul!
Korkuttular uyardılar gelmeden
Üzerinde işlenen günahlardan
Ah Vah olmuş insanlar!
Kimilerine mezar, kimilerine beşik
Kimilerinin şükrü, kimilerin isyanı
Günah keçisi olmuş adınla
Ben sana geç kalmışım İstanbul!
gl_cn
"Toplum çürümüş, neresinden tutsak, elimizde kalıyor."
Everest Y. 1. Basım
“Olacak olan olur, beklenen gelir.Bugün doğan yarın elbet ölür.”
Sayfa 10 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
