‘’ Mehmet Sadık Aran'ın bizim Edebiyat Fakültesi'nde öğreneceği pek bir şey yoktu. Fuzuli'yi zaten ezbere biliyordu. Farsçayı da iyi bildiği için bütün Divan Edebiyatımız ve İran Edebiyatı ona açıktı ve nihayet o da bir ülkü ve mücadele adamı olduğundan Azerbaycan'ın kurtuluş davası için çalışmaya mecburdu. Bu sebeple fakülteyi bıraktı. İstanbul'daki Azeriler'den bir kısmının başına geçerek dergi çıkarmak, konferans vermek, propaganda yapmak suretiyle Azerbaycan davası yolunda çalıştı. Ülküsünü savunmak için nerde imkan bulursa oraya koşuyordu. Bu yüzden, bir aralık Finlandiya'ya giderek orada Türkçe bir gazete bile çıkardı.’’
Dut ve incir ağaçları görünür kazaya en müsait olanlarıdır. Her yıl aynı kazalar muhtelif semtlerde tekerrür eder. Dut ve incir İstanbul'un netameli meyveleridir ve çok lezzetli, yenilmesi kolay oldukları için de kurbanlarını daha ziyade çocuklarla dişleri dökülmüş ihtiyarlar arasından seçerler. Filvaki facialarda o yemişlerin doğrudan doğruya taksirleri yoktur; fakat herhalde dallarının gevrekliği ile kazaları kolaylaştırdıkları da şüphe götürmez.
"İnatla ve özenle taşıdığım çocuk gövdem çok yalancı bir İstanbul gecesinin içinde ellerini hafifçe çekerek kayboldu gitti. Hepsi bu kadar..."
Sayfa 193Kitabı okudu
İstanbul sadece fotoğraflarda yoksulların arkasında durur.
