Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.17
Yazgımız Elimizde mi?
Kulaklarımda Fikret Kızılok... Nasıl da yumuşak bir ses... Kazuo Ishiguro'nun: “ Beni Asla Bırakma” (1) kitabını okuyorum... Hailsham adlı yatılı bir okulu anlatıyor tatlı tatlı... Benim de aklım gerilere gidiveriyor... Bu mevsimde bizim de bahçemiz yemyeşil olur, rengarenk güller pansiyonun önünü süsler, kameriyelerde öğrenciler ders çalışır,
Simeranya Kaşifi: Samim
★ Peyami Safa'nın 1950 yılında Yeni İstanbul gazetesinde tefrika edilen ve üç ana bölümden oluşan Yalnızız; isminden anlaşılacağı üzere bir arada yaşamasına rağmen kendi içinde 'yalnız' kalan, baskı altında ve dar bir alana hapsolmuş roman kahramanlarının hikayesini anlatır.
★ Meral, gizlice görüştüğü Samim'in, ağabeyi Ferhat’ın ve sonunun
Cumhuriyet Türkiye'sinin Baharında Bir Köy İmamı
Bir hâtırât kitabı için inceleme nasıl yazılır, ne kadar mümkün olur bilmiyorum. Fakat bir kişiye dahi vesile olmak arzusu beni bir şeyler yazmaya mecbur ediyor.
Kutuz Hoca yani Mehmet Kara 1918 yılında tarihimizin insan nazarında belki en talihsiz döneminde Rize'de dünyaya geliyor. Oğlu Mustafa Kara'nın bir şiirindeki tabiriyle,
“Sonbaharda her zaman senden bir şey vardır..”
Nedir bu kuş, bilmem ki? Sonbaharda bulutlar turunç renklidir. Sonbaharda yapraklar konuşur. Lodoslu İstanbul denizi ne baş döndürücü şeydir! Bir lodoslu günde vapura atlayıp her ipin, her madenin ıslık çaldığı bir vapurda Adalara gidip gelirim. Akşamüstü bazen Köprü´nün ortasında durup Sultan Selim´in arkasındaki bulutlarda kırmızı rengin oyunlarını seyrederken, bir sahra vahasında muazzam bir şehir, bir eski Bağdat, bulutlardaki deniz muharebesini seyrederdim. Tramvaylar o şehri taşır, vapurlar o bulutlar şehrinin muhariplerini götürür, biz, bu hakikî şehrin sakinleri, tiyatro seyircileri gibi sessiz, âdeta geçenler bile durmuş gibi olur, seyrederiz.
Minareden minareye asılı kırmızılıklar, portakala, Trabzon hurmasına benzer yemişler sarkıtan sonbahar akşamlarında ben bıldırcını hatırlarım. Hepsini, bulutlardaki eski Bağdat´ı, minarelerdeki ananasları, insanların eski elbiselerindeki şaşaayı, hamal çocuğunun çıplak ayaklarındaki renkten çizmeleri, ayyaşın etrafını saran eski şarap hâlesini, hepsini; bütün bu yalancılığı, binbir gece hikâyelerinin ancak çocukları saran rûyasını, hepsini bir tarafa bırakıp bir beli kuşaklı adamın iplere dizip meyve
hevengi gibi götürdüğü bıldırcınları düşünürüm. Ben, serçeleri de, atmacaları, saka, florya, isketeleri de severim, hattâ uzak memlekete kuşlarını rûyalarımda görür, bazan şiir yazacak gibi olduğum zamanlarımda, papağan, tavuslar, cennet kuşları da görür gibi olurum...
Boşandıktan sonra bir bodrum katında yaşamış Didem Madak o evden ayrılırken kapısına
"ırmağımda başımın döndüğü yıllardı
geçtiğim her yerde benden bir şeyler kaldı" yazarak gitti. Tipki şiirlerindeki gibi.
8 nisan 1970 tarihinde izmir'de dünyaya gözlerini aralamış olan, kendi tabiriyle "ütüsüz ve buruşuk gezdirdiği bir ruha
·
Not rated
Nedir bu kuş, bilmem ki? Sonbaharda bulutlar turunç renklidir. Sonbaharda yapraklar konuşur. Lodoslu İstanbul denizi ne baş döndürücü şeydir! Bir lodoslu günde vapura atlayıp her ipin, her madenin ıslık çaldığı bir vapurda Adalara gidip gelirim. Akşamüstü bazen Köprü´nün ortasında durup Sultan Selim´in arkasındaki bulutlarda kırmızı rengin oyunlarını seyrederken, bir sahra vahasında muazzam bir şehir, bir eski Bağdat, bulutlardaki deniz muharebesini seyrederdim. Tramvaylar o şehri taşır, vapurlar o bulutlar şehrinin muhariplerini götürür, biz, bu hakikî şehrin sakinleri, tiyatro seyircileri gibi sessiz, âdeta geçenler bile durmuş gibi olur, seyrederiz.
Minareden minareye asılı kırmızılıklar, portakala, Trabzon hurmasına benzer yemişler sarkıtan sonbahar akşamlarında ben bıldırcını hatırlarım. Hepsini, bulutlardaki eski Bağdat´ı, minarelerdeki ananasları, insanların eski elbiselerindeki şaşaayı, hamal çocuğunun çıplak ayaklarındaki renkten çizmeleri, ayyaşın etrafını saran eski şarap hâlesini, hepsini; bütün bu yalancılığı, binbir gece hikâyelerinin ancak çocukları saran rûyasını, hepsini bir tarafa bırakıp bir beli kuşaklı adamın iplere dizip meyve
hevengi gibi götürdüğü bıldırcınları düşünürüm. Ben, serçeleri de, atmacaları, saka, florya, isketeleri de severim, hattâ uzak memlekete kuşlarını rûyalarımda görür, bazan şiir yazacak gibi olduğum zamanlarımda, papağan, tavuslar, cennet kuşları da görür gibi olurum...
Huzur-suz
Huzur benim Ahmet Hamdi Tanpınar'ın okuduğum ilk eseri bu yüzden hiç bir beklentim yoktu.Okuduktan sonra keşke ilk Mahur Beste'yi okusaydım dedim bazı yerlerde baya adı geçti ve tam anlamıyla anladığımı hissetmedim.O yüzden elinizde varsa ilk Mahur Beste'yi okuyun derim roman dört bölümden oluşuyor benim en sevdiğim bölüm suat'ın bölümü en çok onun bölümlerin altını çizmişim diğer bölümlerden daha sert ve kesinlikle daha gerçekleri yüzüne vuran bir yanı vardı.Romanı okumam çok uzun sürdü aslında yazın başladım sonra yazın okunacak gibi gelmedi ben de bıraktım sonbahar gibi tekrar elime aldım iyi ki yazın okumamışım o zaman okusaydım üstün körü okur bırakırdım hani bazı romanların mevsimi olur ya bence bu romanın mevsimi sonbahar ayrılık,özlem,yalnızlık,hüzün en iyi hissettiğimiz mevsimdir sonbahar.Romana gelecek olursak istanbulu anlatan en iyi roman demiş kimileri haklılar benim de bu güne kadar okuduğum en iyi istanbul romanı tasvifler gözümde canlandı aynı zaman da karakterlerin kendileri ile olan kavgaları sahiciydi yapmacık bir anlatım yoktu.Suatın olduğu bölüm de herkesin masanın başında konuştuğu dönemi özetleyen ve batı-doğu çatışmasını ve dönemi vurgulayan konuşmalar hem düşündürücü hem de fikirlerin bu kadar net ve konuşmaların soru cevap şeklinde olması farklı bir anlatım tarzı ve romandan kopmadan bunu vermenin kolay olduğunu düşünmüyorum bence Ahmet Hamdi Tanpınar'ın kalemini kalem yapan da bu vermek istediği konuşmak istediği şeyleri dönemini en iyi şekilde anlatan bir romanla anlatmış bir yazar başka ne ister ki..Anlaşılmaktan başka..
178 syf.
10/10 puan verdi
Yazarken heyecanlandığım bir inceleme daha... Şarkı sözlerinin bulunduğu bir kitabı nasıl inceleyebilirim diye düşündüm biraz çünkü benim için çok anlamlı bir kitaptı. Sonra dedim ki en iyisi biraz kişisel bir inceleme olsun :)
Ne yalan söyleyeyim hiç konserine gitmedim Teoman'ın, aslında bu şansı yakaladığım zamanlar oldu ama bir türlü gidemedim
Bir SONBAHAR kitabi⬆⤴İlk baskisini yakalayip 2015'te alıp okumustim altini cizdigim yerleri hala felsefe olarak kullanırım☝ ✴'Bisnev' ve 'Aşkin gözyaşları serisi' ni okuyanlar bilir. Genelde tasavvufi aşkı ele alan Yağmur, bu romanda onun aksine İstanbul ve Kapadokya 'da mekik dokunarak gelişen günümüz ask hikayesini anlatıyor.
Yavuz Bingöl, Aşık Veysel, Murat Göğebakan [ ( Şems yurekli)Sinan Yagmur'un Şems ve Mevlana'yi anlatisini bilenler bilir]
Gibi Anadolu'nun hüzün şairlerine dizelerinden alıntılarla atıfta bulunuyor.
↗↗↗Kirletilen bir aşkı ancak hüzün temizler. Sürekli sorgu ve hesaplaşmaya dönen bir evliliği hüzün yanığı teselli eder ✔kitaptan bir alıntı ✔
(ilk baski)Kitabin son sayfasına da benim gibi Kapadokya âşiklarina "Güzel atlar ülkesi "nin kar manzarasıni eklemesi de Sinan Yagmur'u benim nazarımda daha bir ayrı kılıyor Bir Ashab ı keyf romanı yazması boşuna degil yani
