İSTANBUL ŞİİRİ
İstanbul'un üstüne güneş doğdu
Salih Reis'in Deniz Kızı çatanası
Yemiş'ten Sarayburnu'na kadar
Yakamozlu bir kuşak çekti sulara
Salih Reis'in Deniz Kızı çatanası
Sabahçı bir horozla bir oldu da
Gazhaneden önce
Uzun uzun öttü İstanbul'da
Suların şıpırtısı bir yana
Dal sesi kanat sesi bir yana
Sayfa 118 - Aşağı Yukarı, Birinci Basım: 1952, İstanbul, Yeditepe YayınlarıKitabı okudu
Bizler
Biz bir elbiseyi dört yıl, beş yıl, altı yıl giyeriz. Elbisemiz üstümüzde eskir. Eskiyle gezer, ona alışırız, çıkartmak da istemeyiz. Ta ki evlerimizden kadınlarımız, kızlarımız şikâyet edip, sabah akşam "Komşularımızdan, eşimizden dostumuzdan utanıyoruz!" diye diye başımızı ağrıtana kadar.
Bizden çoğunun elbisesi üstüne göre biçilmiş
Görücü usulünün Zararları
Mürüvvet! bilseler bu Mürüvvet kelimesinin altında ne cinayetler saklıdır, titrelerdi. Çocuk mektepten çıkar çıkmaz, hatta çıkmadan, biraz bıyıkları terliyor görünse etraf telaşa düşer; yetişti, büyüdü, artık yavrularını okşamak zamana geldi denir; Bu çocuktan bir koca, bir baba yapmak isterler. Lakin ondan evvel yapılacak bir şey var, Her şeyden evvel onu bir adam, karısı için bir koca, çocukları için bir baba olabilecek bir adam yapınız.
…Kimisi mektepten yeni çıkmış, İstanbul'da yerleşmek için kendisine sahip çıkacak birini arıyor; kimisi filan bakanlığın falan kaleminde mülazım, kendisini kayıracak bir münasebet kolluyor; Birinin annesi öldükten sonra babası evlenmiş, oğlunu def edecek bir yer arıyor; Başka birinin gözü açılmasın maksadıyla bir an evveli başı bağlanmak isteniyor. Hepsi öyle çocuklar ki kendilerini idare etmek üzere bırakılsalar boğulacaklar. Sonra da bunlara, "Size işte bir karıyla bir sürü çocuk. Hayatta bu girbadın dalgaları içinde, kendinizden başka onları da kurtaracaksınız" deniyor. Bu zayıf çocuk kolları tabiatıyla bu zorlu vazifeye kuvvet bulamıyor, O zaman hep beraber, kendisi, karısı, çocukları hep beraber de boğuluyorlar.
Sayfa 83Kitabı okudu
Türk Milletinin Takip Etmesi Lazım Gelen Siyasi Prensip Millî Siyaset
Efendiler,bilirsiniz ki , hayat demek mücadele, savaş demektir.Hayatta başarı, mutlaka mücadelede başarıyla mümkündür.Bu da, manevi ve maddi kuvvete, kudrete dayanır bir husustur.Bir de , insanların uğraştığı bütün meseleler, karşılaştığı bütün tehlikeler, kazandığı başarılar,kolektif , umumi bir mücadelenin dalgaları içinden doğagelmiştir.Doğu
Sayfa 293Kitabı okudu
Şu sözler Atatürk'e aittir:
"İnsan ömrü yapılacak işlerin azameti karşısında çok cüce kalıyor... Geçtiğimiz yerlerde fabrikaları görmek istiyorum, ekilmiş tarlalar; düzgün yollar; elektrikle donanmış köyler, küçük, fakat canlı tertemiz, sağlıklı insanların yaşayabileceği evler; büyük yemyeşil ormanlar görmek istiyorum. Gürbüz çocukların, iyi eğitimli çocukların yüzleri sararmamalı, dalakları şiş olmayan çocukların okuduğu okullar görmek istiyorum. İstanbul'da ne medeniyet varsa, Ankara'ya ne medeniyet getirmeye çalışıyorsak, İzmir'i nasıl mamur kılıyorsak, yurdumuzun her tarafını aynı medeniyete kavuşturalım istiyorum. Ve bunu çok ama çok yapmak istiyorum. Dedim ya, insan ömrü çok büyük işleri başarabilecek kadar uzun değil. Mamur olmalı Türkiye'nin her bir tarafı, müreffeh olmalı...
Sayfa 94Kitabı okudu
