“Geleceği görüyorum. Şurada, sokakta işte, şimdiden biraz daha solgun.”
Hayat böyleydi işte! Ne kadar boş, ne kadar kısaydı...
Hiçbir zaman bir kitabı bitirdiğimde o kitabı kendime hemen katmış olarak saymam. O kitabın içindekilerle ben ne zaman yürümeye, konuşmaya, düşünmeye, sevmeye, nefret etmeye başlarım; işte o zaman o kitap benliğimde demektir.
“... Eh, bilirsiniz işte, insanlar bir kaşık suda boğacakları bir kimseyle bile kimi zaman zorunlu ilişki kurarlar.”
Sayfa 60 - Oda yayınları
