KARANLIK SOKAKLARIN İSYANKAR DELİKANLISIYIM
KINAMAYIN KIZMAYIN İSYANIMA,NAPAYIM SEVDALIYIM
ACILAR YAKAMI BIRAKMAZ MUTLULUK YANIMA YAKLAŞMAZ
GÜNDEN GÜNE ERİYİP GİDİYORUM UMRUNDAMI DÜNYA
SADECE İZLE YOKOLUŞUMU SEVMEYE ÇALIŞMA!
GURUR DUY BİRAZ KADERE DİRENİŞİME VE SANA OLAN BU SEVGİME
İSYANKAR Bİ BERDUŞUM BU AŞKIN YOLUNDA
İSYANIM KENDİME SANA VE BU AŞKINA
ELİNİ TUTSAM ALIŞKIN DEĞİLİM BIRAK DİYORSUN
AYIPSA AYIP UTANMAM İŞTE YAZIYORUM
SONRADA ANASI TİPLİ PİÇLERİN İÇİNE DÜŞÜYORSUN GÖRÜYORUM
İSYANKARIM BELKİ AMA DUYGUSALIM BİRAZDA
SENİ DÜŞÜNÜP DÜŞÜNÜP AĞLARIM ARADA SIRADA
KAPILMIŞIZ İŞTE KURT KAPANINA KURTULUŞ YOK TEK BAŞINA
UYARANLARA KULAK ASMADIM DÜŞTÜM AŞKIN YOLUNA
EĞER ÖLÜR GİDERSEM BU YOLDA SEN HİÇ KAFANI YORMA
BENDEN KURTULAMAYACAKSIN CEHENNEMDE KALCAZ ZEBANİLER ARASINDA
BEN İSYANKAR SENDE GÜNAHKAR OLUNCA!....
(yazar MIZARLI TİLKİ)
Sol Yanım Acıyor Anne
Merhaba anne, yine ben geldim
Merak etme okuldan çıktım da geldim.
Anneler de babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama,
Ali “okula gitmezsem annem çok kızar merak eder” demişti de onun için söylüyorum.
Geçen hafta öğretmen sağ elimde sarımsak,
sol elimde soğan dedirte dedirte
Öğretti sağımı solumu.
Ben biliyorum artık anne,
Bir an kayboldun gibi. Yaşadım kıyameti
Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti
Yeniden su yürüdü dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma
Çiçeğe durdu kalbim içtim parmaklarından
Göz çeşmem suya erdi sevda kaynaklarından
Bir aydınlık denizin sonsuz derinliğinde
Yüzüyorum gözünün yeşil serinliğinde
Bir ışık bir
Asıl tutarsızlık bende. İnsan aptalca, anlamsız bulduğu bir tutkunun peşinden gider mi? Bak gidiyorum işte. Hâlâ onu arıyorum...
Ahmet Ümit (Aşk Köpekliktir)
Farkında Olmalı İnsan…
Kendisinin, Hayatın Olayların, Gidişatın Farkında Olmalı.
Farkı Fark Etmeli, Fark Ettiğini De Fark Ettirmemeli Bazen…
Bir Damlacık Sudan Nasıl Yaratıldığını Fark Etmeli.
.....
Şu Çok Geniş Görünen Dünyanın, Ahirete Nispetle Anne Karnı Gibi Olduğunu Fark Etmeli.
Henüz Bebekken ‘Dünya Benim!’ Dercesine Avuçlarının
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Düşmüşüm kucağına, bu yara sıcak ana
Bazen sadece üşümek istiyorum. O buz gibi havaya inat saatlerce yürümek... Yürüdükçe ısınıyorum sanki. Ve yürüdükçe uzaklaşıyorum insan kalabalığından. Ve o buz gibi hava daha iyi ısıtıyor beni insanların sözüm ona sıcaklığından... Daha güzel sarıyor beni gece. Kaybolup gidiyorum onun karanlığında. Karanlık... Ne çok korkardım karanlıktan. Çocukluk işte. Bilmiyordum ki o karanlığın birçok aydınlıktan daha güvenilir olduğunu. Bana hep karanlığın kötü olduğu söylendi. Hiç söylenmedi ki gece karanlığının birçok insanın aydınlığı olduğu. Ve hiç söylenmedi ki o gece karanlığının bana huzur vereceği... Ama biliyorum artık ve korkmuyorum. Ve diyorum ki "gündüzler sizin olsun verin bana karanlıkları"...
/ E.B /
Sol Yanım Acıyor Anne
Merhaba anne,
Yine ben geldim.
Merak etme okuldan çıktımda geldim.
Annelerde babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama
Ali "Okula gitmezsem annem çok kızar, merak eder" demişti de
Onun için söylüyorum.
Geçen hafta öğretmen,
Sağ elimde sarımsak, sol elimde soğan dedirte dedirte
Öğretti sağımı solumu.
Ben
Sol Yanım Acıyor Anne
Merhaba anne, yine ben geldim
Merak etme okuldan çıktım da geldim.
Anneler de babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama,
Ali “okula gitmezsem annem çok kızar merak eder” demişti de onun için söylüyorum.
Geçen hafta öğretmen sağ elimde sarımsak,
sol elimde soğan dedirte dedirte
Öğretti sağımı solumu.
Ben biliyorum artık anne,
Iste bu yüzden, sana bir insanin gitti mi nasıl gitmesi gerektiğini öğretiyorum. İste bu yüzden adam gibi gidiyorum!
Sayfa 259
MAHOMET (MUHAMMED (sav))
Vazifesinin yakın olduğu içine doğmuştu
Metindi; kimseyi kınamıyor, incitmiyordu
Yolda gördüğü kimselerle selâmlaşıyordu
La Légende des Siècles (Yüzyılların Efsanesi)
Gün geçtikçe büyüyorsun içimde,
Ömrümün orta yerine dikilmiş
Sarmaşık bir gül misali sarıyorsun...
Dolanıyor sevdanın her bir dalı
Aklımın en ücra köşelerine...
Ve ben, sen kimsin bilmesem de
Düşünüyorum işte...
Aklıma batıp, gönlümü kanatan dikenlerini ayıklıyorum bazen,
Yapraklarından reçel yapıp,
Düşlerimi tatlandırıyorum...
Ve ben, neden
Ben deliyim…
Yorgun ve yalnızım kaldırımlara misafirim…
Gecenin gözleri üzerimde.
Denizin ortasında küçük bir
adayım, yüzme bilmem…
Yüreğimi bir yere bırakmışım, bıraktığım yerden çok uzaklardayım. Kapıları kapatmışım üstüme,
sürgüleri beynime çekmişim.
Hey
sabreden derviş banada sabretmeyi öğretsene.
Ben deliyim, ama çok şey bilirim.
Renkler ve