Ufak tefek, zeki bir adam George ; devasa güce sahip, zeka geriliği olan Lennie...Hayatta kalmak için mücadele veren iki dostun hikayesi.
Dostluk, yoksulluk, ırkçılık, çaba, emek, masumiyet gibi konuları kapsayan zengin içeriklere sahip bir kitap.
George, Lennie ile daha güzel bir hayat yaşamak için iş bulup para kazanmak ister, Lennie ise aksine buldukları işte istemsizce bir sorun çıkararak o işten kovulmalarına sebep olur. George, Lennie'nin bu yaptıklarından şikayetçi olsa da, pişman olup geri yumuşar.
Lennie, tuhaf takıntısından dolayı farelere, tavşanlara, köpeklere buna benzer şeylere dokunup bir süre sonra onları severken istemeyerek öldürürür. "İnsan en büyük zararı, en çok sevdiklerine verir." sözü tam da bu durum için bağlantılı diyebiliriz.
İşte tam da bu zamanda Lennie gibi insanlar yok mu?
Saf, masum, tertemiz kalpli... Zeka geriliği yüzünden toplumdan dışlanan, aşağılanan insanları diyorum. Hayatta bu gibi insanların var olduğunu bilmek, yani gerçeği apaçık bilmek, bu yüzden kitabı okurken bizi bu kadar etkiledi. Ne kadar üzücü...
Küçük hayaller belki ama büyük hayal kırıklıkları...
"İnsanın yüreğinin iyi olması için akla ihtiyacı yoktur."
John Steinbeck romanlarında gerçekçilik ve yalınlık sunmakta çok iyi. 
Fareler ve İnsanlar, farklı olsalar da arkadaşlıkları sağlam olan iki tarım işçisi George ve Lennie'nin öyküsünü anlatır. Kendi hayalleri olan bu ikilinin dostluk ve dayanışmasını anlatır bizlere. Hele ki son sayfalarda gözyaşlarımı
