Bugün biraz Dostoyevski hakkında araştırma yaptım. Dostoyevski Öteki adlı romanı hakkında şöyle diyordu:
"...Öyküde son derece parlak sayfaların yanısıra işe yaramaz, berbat yerler var; insanın içi bulanıyor, okumak istemiyor. İşte bu yüzden bir süre cehennemde gibi yaşadım, çektiğim açıdan dolayı hastalandım."
Dostoyevski gibi eserleri onlarca dile çevrilmiş, hakkında belki yüzlerce makale yazılmış, dünya edebiyatının zirvesi olarak gösterilen bir yazarın kendi eseri hakkında bu sözleri sarf etmesi ne garip öyle değil mi?
Günümüz edebiyatına bakınca Dostoyevski'ye hayran olmamak, şaşırmamak işten bile değil.
Hiçbir edebi birikimi olmayan, yalnızca ticari kaygılar ile kaleme alınmış, safsatadan ibaret kelimeler bütünü olan kitap müsveddelerinin çok satanlar listesinden inmemesi ise ayrı bir burukluk.
Gerçi bu abes durumu gözlemlemek için taa Rusya'ya kadar gitmeye gerek yok. Edebiyatımız değerli adamı Oğuz Atay demiyor muydu : "Ben buradayım okurum, sen neredesin?"
Yazık, gerçekten çok yazık..!