“İnsanlarla konuşmama imkân veren bir mesleğim olsaydı, mesela rahip ya da sanatçı, yazar olsaydım, yalvarıp yakararak onları
mutluluğa dönmeye teşvik ederdim, Yalnızlığı terk etmeye, ondan kurtulmaya. Bu belki de sadece bir ideal değil. Toplumsal bir mesele de değil. Bu bir eğitim, bir uyanış meselesi. Günümüzde insanların bakışları öylesine donuk ki, sanki uyurgezerler. Donuk ve kuşkulu… Fakat işte benim böyle bir mesleğim yok. “