Aile Mutluluğu
Bazı anlar vardır. İçiniz titrer.. kalbiniz titrer.. Bir sızı uğrayıp veda eder yüreğinize. Etkisi kalır, hayatınıza girip çıkan herkes gibi. Her şeyin bir yandan anlamsız gelmesi bir yandan onunla anlam kazanıp ayakları yerden kesmesi..
İşte bütün bunlara sebebiyet veren kişinin size bir yabancı olduğunu anladığınız an göğsünüzden böyle bir kor alev geçer.
Ve de işte Tolstoy ekler:
"Ve ben bizi ayıran uçurumun artık daha da büyüdüğünü hissettim"
Aile Mutluluğu
Üç sene oldu görmeyeli, konuşmayalı ... Çok özledim..Komik aslında beni yerle bir eden bir adamı özlüyorum.Bilmiyorum özlüyorum işte,o yanımda olsaydı herşey daha farklı olurdu..Neden gittin?Neden bıraktın?sensizken canım çok yandı sen olsaydın yanmasına izin vermezdin ..Niye vazgeçtin ki herşeyden...Gitmeme hiç izin vermedin ama sen gittin.. Hiç mi sevmedin beni ? Sevmeyen biri elimi tutarken titrer miydi? Belirsizlikte bırakıp gittin ... Peki gittin niye beni de götürdün? Kayboldum..
Amerikalı çocuk psikoloğu Charles C.
Finn tarafndan yazılmış bir şiiri sizlerle paylaşmak istiyorum.
SÖYLEMEDİKLERİMİ İŞİTİN LÜTFEN
Bana aldanmayın!
Yüzüm bir maskedir,
Sizi aldatmasın
Sayfa 134Kitabı okuyor
Bana aldanmayın!
Yüzüm bir maskedir,
Sizi aldatmasın.
Binlerce maskem var,
Çıkarmaya korktuğum,
Ve,
Hiçbiri ben değilim…
Olmadığımı göstermek
Vallahi ben şimdi kendimi gaflet uykusuna dalmış bir cemaat içinde görüyorum!
Hz. Ali (radıyallahu anh] bir gün Küfe'de sabah namazını kılmıştı. Mübarek yüzünde hüzünlü olduğunu gösteren belirtiler vardı. Yanında bulunanlara dedi ki:
"Ben Hz. Muhammed'in (sallallahu aleyhi vesellem) ashabını gördüm. Şimdi onlara benzeyen hiç kimse göremiyorum. Onlar geceleri sabahlara kadar namaz kılar, Kur'an okurlardı. Kâh ayakta durarak, kâh alınlarını yerlere koyarak iba- dette bulunurlardı. Sabah olunca da Cenâb-ı Hakk'ı zikre- derlerdi. Nasıl ki rüzgârlı bir günde ağaçlar kendi iradeleri olmaksızın her tarafa sallanır titrer dururlarsa işte onlar da öyle titrerlerdi. Gözlerinden dökülen yaşlar elbiselerini ıslatırdı. Vallahi ben şimdi kendimi gaflet uykusuna dalmış bir cemaat içinde görüyorum!..."
Sayfa 128
Maskesiz kim kaldı ki? Gerçek beni bulan ,yansıtan kaç insan kaldı?
Her şey dışta düzgün ve cilalı,
Hiç yıpranmayan, her zaman saklayan
O maske!.
Altta ne güven, ne de rahatlık...
Altta,
Karışıklık, korku ve yalnızlık içinde bocalayan
Gerçek ben!.
Ama saklarım bu gerçeği savunuculukla..
Kimsenin bilmesini istemem..
Zayıf taraflarımı düşündükçe.
Titrer ve sararırım..
Ya başkaları görürse iç dünyamı.
Gerçek ben ve yalnızlığımı!
İşte
Maskelerimi onun için takarım..
Onun için, arkalarına saklanacak
Maskeler yaratırım..
Sayfa 151Kitabı okudu
Niye her şeyi unutup iki eski sevgili, iki arkadaş gibi konuşamıyoruz diyorsun ya. Yapamayız işte onu, yapamıyoruz. Sen normal normal konuşursun ama benim içim titrer sesini duyunca, anlattıklarını bile dinleyemem. Çünkü ben o esnada seni hala çok seviyor olurum. Bir taraftan da artık arkadaş olduğumuz için bu durumu saklamaya çalışırım. Tabii bunu da beceremem. Oynamaya çalıştığım bu rezil oyun sinirlendirir sonra beni. Saçma sapan bir sebeple kavga çıkarıp bağırmaya başlarım. Sen şaşırmış gibi yaparsın çünkü sen çok akıllısın. Ben değilim. "Nasıl ya?" dersin, "arkadaşlar böyle şeyler için kavga eder mi hiç?" İşte o son lafı etmesen ne güzel olur. Ama edersin. Ben de sana siktir git falan derim. Tutamam kendimi çünkü. Sonra sen beni yeniden affedene kadar küfürbaz, anlayışsız bir salak olarak hatırlarsın. Biraz zaman geçince de affeder, yeniden oturup konuşmak istersin. Ve aynı şeyler yeniden tekrarlanır.
günseli son günlerde öyle bir durumdayım ki bir iki dakika bile aklımı toparlayıp düşünemiyorum sevgilim şeytan bilir nelere takılıyorum neler düşünüyorum günlerdir yatıyorum hastalıktan mı bilmiyorum şimdi biraz düşünebileceğimi hissediyorum ve uzun süredir aklımda yüzen belirsiz bir cismi aydınlatmaya karar verdim evet aklım gene karışmadan
Gerillacılık
Hani söz biter, anlam savrulur ya
İşte oradan başlar gerillacılık
Yaşamak direnmek olur
boydan boya
AŞKIN DÖNÜŞTÜRÜCÜLÜĞÜ...
Gerek aşkın doğuşunda gerekse aşk duyumunda, erime ve çözülme izleniminde akıl dışılık çok önemli bir rol oynar.
Aşk bir birlik, bir yakınlık biçimidir: Aşkı, öznel erime ve tüm bireyleştirici duvarların yıkılması olgularından daha iyi ne anlatabilir? Aşk çelişkili bir biçimde hem evrensellik hem de özgüllük demek değil midir her şeyden önce? Gerçek birlik ancak bireysellik üstünden sağlanabilir. Bir varlığı
seviyorum ama o varlık her şeyin simgesi olduğuna göre, safça, bilinçsizce her şeyin özüne bağlanıyorum. Bu evrensel katılım nesnenin belirlenmesini gerektiriyor, bireysellik evrenselliğe açılıyor. Aşkın belirsizliği ve taşkınlığı bir önseziden, genel olarak aşkın ruhunda var olan, o sırada doruğa varan akıl dışılıktan ileri gelir. Gerçek aşk cinselliğin küçük gösteremeyeceği bir doruktur. Cinsellik de doruklara tırmanmaz mı? Eşsiz bir yüksekliğe çıkarmaz mı insanı? Öte yandan, aşkı cinsellik olmadan düşünemesek de adına aşk dediğimiz bu tuhaf olay, cinselliği bilincin merkezinden kovar. Sevilen kişi içinizde büyür, o arınmış haliyle kafanızdan asla çıkmaz, cinselliği gerçekten olmasa da en azından öznel olarak merkezin dışına taşıyan bir aşkınlık, bir yakınlık halesiyle bezenmiştir. Cinsiyetler arasında ruhsal bir aşk değil, sevilen kişinin bir ruhsallık yanılsaması yaşatıncaya dek sizinle özdeşleştiği bedensel bir dönüşüm yaşanır. İşte ancak o zaman erime duyumu ortaya çıkar, beden baştan aşağı ürperip titrer, direnç olmayı, engel olmayı bırakıp içeriden gelen bir ateşle yanıp erir, sonra da yiter gider.
