Yazar, kitabın ilk bölümünde toplama kampına gidişini, orada yaşadıklarını , insanların zorluklar karşısında davranış değişikliğini ve oradan kurtulduktan sonra yaşama yeniden dönüşünü anlatıyor. yazarın, kampta yaşadığı acılarına dayanacak bir amaç edindiğini görmekteyiz aslında insanların bir amaç edindiginde o amaç uğruna ellerinden geleni yapacaklarını hiçbir şeyin onları yıldıramayacagini anlamaktayiz. İşte yazar o acıları yaşarken yüklediği anlamdan dolayı şuan yazdığı terapi oluşmustur.
İkinci bölümde ise, logoterapinin ne olduğunu , nasıl geliştiğini , diğer terapi yöntemleriyle arasındaki farkı gormekteyiz. Logoterapiyi okuyup öğrendikçe aslında kendimizi ve yasamimizi sorgulamaya başlıyoruz. Kitabımızın yazarı diger varoluscular gibi karamsar değil ve olaylara iyimser yorumlar yaparak insanların acılarını farklı değerlendirmesini sağlamaktadır. Bize de yaşadığımız acı ne olursa olsun ona iyi yönden bakmayı farklı bir anlam yüklemi öğretmektedir.
Sonuç olarak yazarımız mutluluğa , sevince , acıya aslında her duruma bir anlam yükleyerek o duruma farklı bir açıdan bakmamızı sağlıyor. Kitapta da dediği gibi biz yaşamdan değil yaşam bizden bir şeyler beklemektedir