Charles C. Finn
Ama saklarım bu gerçeği savunuculukla...
Kimsenin bilmesini istemem....
Zayıf taraflarımı düşündükçe,
Titrer ve sararırım....
Ya başkaları görürse iç dünyamı...
Gerçek ben ve yalnızlığımı!
İşte,
Maskelerimi onun için takarım...
Onun için, arkalarına saklanacakı
Maskeler yaratırım...
Gözlerimi yumduğum sürece, iki kişiyiz: buradaki ben ile aynadaki o. Gözlerimi açarak, onun ben, benimse o olmamı önlemeliyim. Onu görmeli, ama görülmemeliyim. Olanaksız mıdır bu? Benim onu gördüğüm gibi, o da hemen beni görecek, böylece birbirimizi tanıyacağız. İstemem, eksik olsun! Ben kendimi tanımak istemiyorum; benim dışımdaki onu tanımak istiyorum. Olabilir mi bu? En büyük çabamı şunun için harcamalıyım: kendimi kendimde görmemek, kendi tarafımdan görülmek, kendi gözlerimle, ama bir başkasıymışım gibi: herkesin gördüğü, ama kendim göremediğim ötekini.
Sayfa 28Kitabı okudu
Son zamanlarda seyircilerimle konuşmak için bol fırsatım oldu. Bu sohbetler sırasında onları , filmlerimde simgeler ve mecazlara asla yer vermediğime ikna edemedim. Özellikle de yağmurun anlamı konusunda beni çok sıkıştırdılar. Neden yağmur? Neden ikide birde beliren rüzgar, ateş ve su? Bu tür sorular beni büsbütün çileden çıkartıyor.
Yağmurun,
Beni anlamayanlara karşı soğuğum fakat bu kadar anlayanlardan da ürküyorum. Beni kendi gözümle hudutlandırıyor, içimde hürriyet sahası daralıyor. Hürriyet! "Ya aşk, ya hürriyet!" demek istiyor Samim. İkisi birden olmaz. Ya gazi, ya şehit. Hakkı var. Hem tuhaf: Hürriyet içinde hürriyetin kıymeti yok. Bugün Samim benden ayrılsa ve beni hür bıraksa, nefret ederim hürriyetimden. Paris'e gitmek bile istemem. Sahip olmadığımız şeylere... Şeylere... Sahip olmadığımız şeyleri istiyoruz.
Sayfa 188 - MeralKitabı okuyor
"Pekala. Çıplaksın. Yani neredeyse çıplaksın. Biraz dikkat dağıtıcı. Vücut mu çalışıyordun, cehennemde spor mu yapıyordun?"
"Beğendin mi?" Dudağının kenarı yukarı doğru kıvrıldı.
Utanmazca şöyle bir yandan yandan baktım. "Prensip olarak kimseyi nesneleştirmek istemem ama iyisin iyi."
Kıkır kıkır kıkırdadı.
"Sen de fena değilsin."
"Bunu neredeyse çıplak olan ben olduğum zaman tekrar konuşalım." Kendimi beğenmiş bir ifadeyle yapay bir şekilde güldüm.
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?
"Senin aksine ben üzülüyorum kayıplarımı sayıp ayrılığa yüz sürmekten yoruldum inan. Ben böyle belirsizlik istemiyorum. Netlikler olmalı hayatımda. Bir ileri, bir geri istemem. Ya kır inadını tut elimden, ya da dön arkanı git, uzak dur benden!"
Sayfa 316Kitabı okuyor
Sonra benim bir kötü huyum daha
Anlatmak istemem kendimi
uzaklarda çorbalar pişer
Şu benim yalnızlığıma karşı
"Kolay mı gerçeğe ermek?
Dost bağından güller dermek
Orda kalsın değer vermek
Yeter ucuza satmasın
Sonu yoktur bu virdimin
Dermanı yoktur derdimin
İstemem ilaç yardımın
Yeter yakamdan tutmasın
"istemem balından
Bırak beni bu halımdan
Razıyım açan gülünden
Yeter dikenin batmasın
Gece gündüz bu hizmetin
Şefaatin kerametin
Senin olsun hoş sohbetin
Yeter huzurum gitmesin..."