Diyor ki dedem, "Çok, ama çok eskiden, hanın birisine başka bir han esir olmuş. Han esirine, "Bak." demiş. "Arzun bilir. İstersen sittinsene yanımda esir kalırsın, esir yaşarsın. İstersen en çok arzuladığın bir şey varsa, onu yapıp seni öldüreceğim. Hangisini seçersen söyle." Esir han düşünmüş biraz sonra "Ömrümün sonuna kadar esirin olamam ben. İyisi mi beni öldür. Ama öldürmeden önce memleketimden ilk rastlayacağın çobanı çağır, gelsin." "Ne yapacaksın çobanı?" "Ölmeden önce memleketimin türküsünü dinleyeceğim." Dedem diyor ki: "İnsanlar var ki memleket türküsü için canını vermeye hazırdır." Nasıl insandır bunlar, bir görebilsem!
"Kararsızlığı bırak ve öğrenimine devam et. İnsan ihtiyarlığına kadar ömrünün her çağında iş hayatına atılabilir ve az çok başarılı olur. Fakat okuyup öğrenmenin belirli bir çağı vardır. Sen bugün bu çağdasın. Bu çağı geçirirsen ona bir daha dönemezsin ve yeteneğini heder etmiş olursun. Okuyup öğren de, sonra istersen tüccar ol. Bunda bir zararın olmaz."
Şevketi Efendi
Sayfa 77Kitabı okudu
Hakikatte bilmelisin ki, her ne işlersen , ondan senin kalbinde bir sıfat hasıl olur. O sıfat bakidir, öbür dünyaya seninle beraber gider ve ebedi arkadaşın olur. Bu sıfata ahlak derler.
Sayfa 21 - Merve yayınlarıKitabı okuyacak
Ağla
Ağla kalbim ağla, gözlerim yansın,
Duman duman yaşlar, aksın ruhuma.
Feryâdın, figânın arşa dayansın,
Hayat suyu aksın derin uykuma.
Bir rahmet bulutu olur bakarsın,
BÜTÜN TÜRK GENÇLİĞİNE
Yer bulmasın gönlünde ne ihtiras, ne haset.
Sen bütün varlığınla yurdumuzun malısın.
Sen bir insan değilsin; ne kemiksin ne de et;
Tunçtan bir heykel gibi ebedi kalmalısın.
Iztırap çek inleme... Ses çıkarmadan aşın.
Bir damlacık aksa da bir acizdir göz yaşın;
Yarı yolda ölse de en yürekten yoldaşın,
Tek başına dileğe doğru at
