“Tutunacak neyim vardı ki?
Bir şeyim, hiçbir şeyim yoktu!
Fakat şimdi buldum onu.
Denizin derinliklerinde..
Yutkunamadığım boğazım açıldı bir anda.
Ağlıyorum, sonunda yaşam nefesimi alıyorum!
Aldıkça batıyorum, ağladıkça gülüyorum, doluyorum ve aslında ölüyorum.
Yaşarken ölüyorum.
Yaşamak isterken yine tutunamıyorum dünyaya.”
️️
~~~ Bu romanı özetlemeye yeterlidir diye düşünüyorum. ~~~
Çok etkileyici, mükemmel bir hikaye, benzersiz bir duygu. Okumanın yaşamımızda yaptığı kusursuz değişikliğe Martin Eden ile şahit oldum. Martin Eden tutkusu ve aşkı için kendini Ruth’a teslim etti. Ilk andan itibaren. Ruth ise etkilendiği Eden’ı Kendi zihnindeki birine dönüştürmek için onu adeta inşa ediyordu. Martin ise bu durumdan oldukça memnun görünüyordu. Martin baştan sona tek bir konuya odaklıydı oda aşkıydı. Sevdiği kadının istediği kişi olması için çabalarken çokça şekil değiştirdi. Fakat Martin içindeki cevheri Ruth onu terk ettiğinde buldu yani keşfetti.
Amerikan edebiyatını severim. Jack London’ı ise çok severim. Otobiyografik olarak kategorilendirilen bu kitap aslında Jack London’ın hayatının çok kısa bir dönemini konu alıyor. Jack London gerçek bir realisttir. Çoğu romanında da bu sıkça görülür.
London’ın intiharı tasvir ediş şekli ile onun ölümünün de intihar ile olabileceği şüphesini uyandırdı. London intiharı bireyciliğin yenilgisi olarak yormuştur.
En sevdiğim alıntılardan:
- Sonra o büyük bir İhtişamla o büyük fikir geldi aklına. Yazacaktı. Gördüğünü dünyaya gösteren bir göz, duyduğunu âleme duyuran bir kulak, hissettiğini insanlara duyumsatan bir kalp olacaktı.
Jack London
